تفسیر قرآن پاک
- نوع فایل : کتاب
- زبان : فارسی
توضیحات
مصحح: مجتبی مینوی این تفسیر قطعه‌ای از تفسیری بی‌نام به فارسی است که ظاهراً در اواخر قرن چهارم یا اوایل قرن پنجم نوشته شده است. چاپ عکسی از روی نسخه ای محفوظ در دانشگاه لاهور از انتشارات بنیاد فرهنگ ایران است. مجتبی مینوی در مقدّمه ای که بر این چاپ نوشته اند تألیف کتاب را هم عصر با کتب اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری دانسته اند و احتمال داده اند که محلّ تألیف آن شاید مشرق فلات ایران از خراسان تا غزنین بوده باشد. همچنانکه از اشارات خفیفی که درباره یکی دو تن از قبیل قاضی بوعاصم یا خواجه ابوجعفر مفسّر در این تفسیر آمده است، متأسّفانه نمی توان به حّل مسأله مؤلّف تفسیر و زمان واقعی او پی برد. درباره تاریخ کتابت آقای مینوی حدس زده اند که به احتمال قوی باید قبل از 450 هجری باشد و سبک خط که متن آیات به کوفی و تفسیر به نسخ قدیم است بزرگ‌ترین مؤیّد این حدس است؛ ولی آنچه جالب توجّه است تمییز میان ج و چ و ب و پ و ز و ژ به سه نقطه است و نیز نوشتن ذال‌های فارسی به دال است که رسم الخط عمومی نسخه های خطی از قرن هشتم و نهم به بعد است. حق تکثیر: انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، 1348
