تاریخچه رقص در ایران

تاریخچه رقص در ایران

  • نوع فایل : کتابچه
  • زبان : فارسی
  • نویسنده : جهانگیر نصر اشرفی
  • تعداد صفحه : 36

توضیحات

چه بسا از آنها با حفظ برخی صورت ها و اشکالی که به حرکات نمایشی انبوه و ریتمیک تعلق دارند, تحت نام پایکوبی, رقص, بازی, ذکر, تواجد و سماع, بخش قابل توجهی از داشته های ما در زمینه فوق محسوب می شوند. اساسا واژه رقص عنوانی است که پس از اسلام جهت این سازه به کار رفته است. در متون و منابع ادبی ایرانی و همچنین در گروه زبان های شفاهی مردم نواحی ایران, واژگانی چون بازی, وازی, وازیک و واژیک با ابعاد و جنبه های عام تر از رقص, حوزه ای نسبتا وسیع از آیینی توسعه یافته را شامل می شده اند؛ حوزه ای که علاوه بر رقص, برخی حرکات شبه ورزشی, رفتار و اعمال رزمی, پانتومیم, نمایش, شعر و موسیقی در آن جایگاهی مشخص و شناخته شده داشته اند.در واقع بازی ها, مجموعه ای کوچک تر از بالنده ترین و ماندگار ترین عناصر یک آیین بوده اند چنانکه اگر برخی آداب, مناسک و مراسم,اوراد و ادعیه را بر عناصر یک بازی بیفزاییم, شکلی آیینی متصور است. بنابراین اگر رقص را در هیات اصلی و منشا اولیه آن, به عنوان جزیی از یک آیین تلقی کنیم, می توان پذیرفت که در پی تکامل و بسط و توسعه ی آیین ها, رقص و پایکوبی, شامل جنبش های موزونی شد که "در آناندامهای گوناگون تن آدمی هماهنگ با یکدیگر به حرکت در آمده و خواست ها و هیجان های ویژه ای را بازگویی و حال های روحی معینی بیان می کردند. از این رو, رقص و پایکوبی در میان مردمان دوره های باستانی و نوین معنی و مفهوم و صورت های گوناگونی از قبیل ورزشی, جنگی,جذبه ای و مذهبی, تقلیدی و نمایشی, تفریحی و شهوانی به خود گرفته, کم و بیش در میان همه مردم جهان, دوره های دگرگونی و تکامل را پشت سر نهاده است".در آغاز رقص و حرکات موزون به شکل کنونی و منتزع از آیین, اساسا زمینه ای برای ابراز وجود نداشته است. بر این اساس تاریخ رقص را در فلات ایران به سه دوره کلی, یعنی دوره ی آغازین عهد باستان, دوران تشکسل امپراطوری های بزرگ تا پیدایش اسلام و دوران پس از اسلام طبقه بندی نمود. سماع:جریان اول در ارتباط با پیدایش فرق و به ویژه تصوف است که در طول دوران پرفراز و نشیب خود, با تمسک به برخی روایات, احادیث و با استنباط فرقه ای از اسلام, به طور سرسختانه, از نوعی رقص به نام سماع به دفاع پرداخت. بی تردید این گونه جریانات, لااقل از نظر صورت بندی های رفتاری, پیوند غیر قابل انکاری با فرهنگ ایرانی داشته اند. سرگذشت کلیه فرقی که پس از اسلام,در فلات ایران به نشو و نما پرداختند و بعدها بسیاری از آنها به گمراهان (غلات) شهره شدند و شیوه اجرای مناسک و آیین های آنان و استقبال محتاطانه, اما باطنی برخی اقوام و طوایف ایرانی از آنان و آداب و اعمال این گونه فرق چنین برداشتی را مورد تایید قرار می دهند.در طول تاریخ جانب داری گروه های قابل اعتنا و تاثیرگذار اجتماعی و مذهبی از این جریان, موجب شد تا ما درباره رقص هایی کهبا محمل عارفانه, به سماع شهره شدند, حجم نسبتا گسترده ای از اسناد و شواهد را در اختیار داشته باشیم. اسنادی که یکسره به چگونگی حالات و ساز و کارهای این هنر دلالت دارند. بخش قابل ملاحظه ای از ادبیات ایران, به ویژه ادبیات مربوط به قرن هفتم, هشتم و نهم هجری, علاوه بر گرایش و ابراز علاقه به این جریان, سماع درویشان را به عنوان درجه ای متعالی از عبادات مطرح نموده و آن را جلوه ای بی چون و چرا از مظاهر حق دانسته اند.
اگر شما نسبت به این اثر یا عنوان محق هستید، لطفا از طریق "بخش تماس با ما" با ما تماس بگیرید و برای اطلاعات بیشتر، صفحه قوانین و مقررات را مطالعه نمایید.

دیدگاه کاربران


لطفا در این قسمت فقط نظر شخصی در مورد این عنوان را وارد نمایید و در صورتیکه مشکلی با دانلود یا استفاده از این فایل دارید در صفحه کاربری تیکت ثبت کنید.

بارگزاری