سرود فارسی از ابونواس اهوازی

گردآوری : عبدالرحمن عمادی حسن بن هانی حَکَمی شناخته‌شده به ابونُواس اهوازی(۱۳۳-۱۹۶ هجری قمری در اهواز، ۷۵۰-۸۱۰ میلادی) معروف به ابونواس، شاعر ایرانی‌تبار عرب‌زبان بود. ابونواس پیشگام و بنیانگذار شعر عاشقانه عرب بود. او در شهر اهواز در ایران زاده شد. از او بعنوان یکی از بزرگترین شاعران کلاسیک عربی نام می‌برند. او استاد تمامی شاخه‌های شعر عربی زمان خویش شده بود، اما شهرتش بیشتر به خاطر تصنیف های باده‌گساری و ستایش شراب (خَمریات) و شعرهایش در مورد شاهدبازی و پسردوستی (مُذکرات) است. از ابونواس در روایتهای فولکلور نیز یاد شده و یکی از شخصیتهای کتاب هزار و یک شب نیز هست. زیاده‌روی او در خوش‌گذرانی و آوردن شعرهایی در وصف آن سبب شد که وی را شاعرالخمره لقب دهند. دیوان شعرهایش امروزه در دست است و چندین بار در مصر به چاپ رسیده‌است. وی باورهای شعوبی داشت و به برمکیان نزدیک بود. پدر ابونواس، هانی عرب تبار[نیازمند منبع] و مادر ایرانی‌اش، گلبان از پارسیانِ زاگرس‌نشین بود. گفته می‌شود پدر او از سربازان مروان، و مادرش یک بافنده بود. در مورد تاریخ زایش او اختلاف نظر وجود دارد، سال تولد او را از ۱۳۰ تا ۱۴۵ هجری قمری (۷۴۷ تا ۷۶۲ میلادی) نوشته‌اند. نام اصلی او «الحسن بن هانی الحکمی» و ابونواس نام مستعارش بود. موهایی مجعد و مشکی داشت. صراحت او در بیان و نکوداشت پسردوستی، باعث آن شد تا در طول سالیان، مخالفان به سانسور آثار او بپردازند. تا آنجا که در سال‌های آغازین قرن بیستم میلادی، در سال ۱۹۳۲ نخستین سانسور نوین بر آثار او در قاهره روی داد، آنگاه که تمامی اشعار مربوط به پسردوستی او حذف شد. همچنین در ژانویه ۲۰۰۱، تعداد ۶٬۰۰۰ کتاب از اشعار پدوفیلیایی او توسط وزارت فرهنگ مصر به آتش کشیده شد. در ایران استاد عبدالحمید آیتی غزلهای ابونواس را به فارسی برگردانده که این کتاب اکنون نایاب است.