توضیحات
تلاشی برای تفسیر "معصوم ها" همجواری دو مفهوم "اسطوره" و "خرافات" نه از لحاظ معنا درست است و نه از لحاظ صورت. زیرا اسطوره یک گفتار، یک دلالت است، در حالیکه خرافه در فقدان گفتار به چیزی دلالت می کند. مشخصهی اسطوره باورمندی و توجیه است؛ گرچه نه بطور منطقی، ولی حداقل بطور طبیعی. در حالیکه خرافه عبارتست از: "وحشت غیرمنطقی یا ترس از یک چیز ناشناخته، مرموز و خیالی؛ یک عقیده، تردید، یا عادت و امثال آن که پایهی آن ترس و جهل است". یکی امور را برای انسان در یک کلیتِ سازگار تبیین می کند، دیگری در فقدان تبیین انسان را مجبور به امری می کند یا از کاری باز می دارد. هر دو، امّا، قصدشان اثرگذار است و در فقدان تفکیکِ علت و معلول راه را بر همجواری تناقض ها باز می گذارند. هر امری بی نیاز از استدلال می تواند روی دهد. حق تکثیر: سنگ، شمارهُ 8 و 9، پاییز 1377/1998