توضیحات
مهره ی سرخ سیاوش کسرایی در منظومه مهره سرخ کسرایی با وفاداری به آرمان از مطلق گرایی رها می شود و در عین حال با این تلقی از آرمان نیز مرزبندی می کند که آرمانی بودن را عین مطلق پرستی می داند. درون مایه انتقادی این منظومه نسبت به نگرش گذشته به آرمان، از متن زندگی انسان مشخص و از گرماگرم عرصه کار و پیکار سرچشمه می گیرد. پشتوانه پیام او در مهره سرخ آرزوها و امیدهای برباد رفته ، جان های سوخته ، خون های ریخته ، و فداکاری ها و قهرمانی های در نیمه راه مانده است. تکیه گاه کسرایی در این منظومه هم تجربه تراژیک چند نسل معاصر وی و هم تجربه شخصی خود اوست. بسیار قصه ها که به پایان رسیید و باز غمگین کلاغ پیر ره آشیان نجست اما هنوز در تک این شام می پرد پرسان و پی کننده هر قصه از نخست دل دل زنان ستاره خونین شامگاه در ابر می چکید سیمرغ ابرها می رفت تا بمیرد در آشیان شب پهلو شکافته... کلمات کلیدی: مهره سرخ، کتاب شعر، منظومه مهره سرخ، شعر معاصر، شعر اجتماعی، شاعر حزب توده، برچسبها: مهره سرخ، کتاب شعر، منظومه مهره سرخ، شعر معاصر، شعر اجتماعی، شاعر حزب توده