فعالیت عضلات مرکزی در طی تمرینات آویز TRX با و بدون نوارهای درمانی کششی در بزرگسالان با کمر درد مزمن: پیامد و اهمیت برای توانبخشی Core Muscle Activity during TRX Suspension Exercises with and without Kinesiology Taping in Adults with Chronic Low Back Pain: Implications for Rehabilitation
- نوع فایل : کتاب
- زبان : فارسی
- ناشر : هینداوی Hindawi
- چاپ و سال / کشور: 2015
توضیحات
چاپ شده در مجله پزشکی تکمیلی و جایگزین مبتنی بر شواهد – Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine
رشته های مرتبط تربیت بدنی، یادگیری و کنترل حرکتی، فیزیولوژی ورزشی
۱- مقدمه کمر درد مزمن (LBP) یکی از علل رایج معلولیت بوده و در واقع موجب افزایش هزینه های بهداشت و درمان می شود. بیش از ۸۰ درصد مردم در طول زندگی خود کمر درد را تجربه می کنند. و از این تعداد ۵ درصد مزمن است. تمرین پایداری مرکزی به مراتب یکی از رایج ترین راهبرد های توانبخشی برای بهبود کنترل و پایداری پویای ستون فقرات کمری در افراد با کمر درد مزمن است. تمرین های پایداری مرکزی بر سطح پایدار اثر کم تری در ایچاد فعالیت عضله درمقایسه با تمرین های پایداری مرکزی با ابزار های ناپایداری نظیر نوار های اویز TRX دارد. اگرچه فعالیت ماهیچه مرکزی هنگام اچرای تمرین با نوار های کششی بالاتر استف بار فشاری نخاع بالا نمی باشد. از این روی تمرین TRX از اهمیت زیادی برای توان بخشی بیماران با LBP مزمن برخوردار است. با این حال در میان طیف وسیعی از تمرین های کششی اویز TRX، یک حرکت مناسب برای افراد مبتلا به LBP مشخص نشده است. تنها یک مطالعه به مقایسه فعالیت عضله در طی چهار تمرین TRX در یک گروه از حوانان و افراد سالم پرداخته است. تیم تحقیقانی نشان داده است که ابداکشن ران موجب بیشترین فعالیت عضله شکم می شود و این در حالی است که کشیدکی همسترینک موجب بیشترین فعالیت عضله نخاعی کمری می شود که با الکترومیوگرافی اندازه گیری می شود. در این مطالعه ما به بررسی فعالیت عضله در طی تمرین های TRX در افراد با LBP مزمن با استفاده از EMG سطحی می پردازیم زیرا قادر به ارزیابی مستقیم فعالیت عضله است. فرض بر این است که تمرین های مختلف TRXموجب فعال سازی عضله های مرکزی در افراد با LBP مزمن می شود. نوار های درمانی کششی(KT) روش نسبتا جدیدی است که در مدیریت بالیتی LBP استفاده می شود. این نوار الاستیک،متخلخل و چسبنده بوده و به آسانی بر روی کمر قرار گرفته و مانع از محدود شدن حرکت مفصل در طی تمرین نمی شود. اگرچه اثر نوار های درمانی کششی در مطالعات بالینی بحث انگیز بوده است، برخی از اثرات سودمند نوار های درمانی کششی کزارش شده است ظنیر اصلاح ارایش نامناسب احتمالی و بهبود عملکرد عصبی مولکولی. از این روی گفته می شود که نوار های درمانی کششی برای تمرین TRX برای فعال سازی عضله مرکزی لازم است. تا کنون هیچ مطالعه ای به بررسی اثرات حاد نوار های درمانی کششی بر روی فعالیت عضله مرکزی در طی عملکرد تمرین های کششی TRX نپرداخته است. ۲- مواد و روش ها این مطالعه ای آزمایشی است که در طی آن هر یک از شرکت کننده ها نحت چهار حرکت و تمرین اویز TRX و دو نوار قرار گرفتند. (۱) کشش عضله همسترینگ ، (۲) ابداکشن ران، (۳) فشار قفسه سینه، و۴- ردیف ۴۵ درجه. فعالیت راست شکم عرضی / مورب داخلی (TrAIO)، راست شکمی (RA)، مورب خارجی (EO) و سطحی کمری (LMF). شرکت کننده ها از دانشگاه و از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. معیار های انتخاب شامل LBP مزمن بود که به صورت درد دوره ای مزمندر کمر در طی شش ماه و در افراد بین ۱۸ تا ۳۰ سال اندازه گیری می شود. معیار های عدم انتخاب شامل اختلال عصبی، ناهنجاری های ساختاری ستون فقرات، اختلالات ستون فقرات ژنتیکی، جراحی قبلی ستون فقرات، صدمات اخیر ستون فقرات و یا محیطی (به عنوان مثال، رگ به رگ شدن رباط)، آلرژی به KT، و یا مصرف به طور منظم از مسکن، و یا دریافت درمان های فیزیوتراپی فعالبود. این مطالعه توسط کمیته اخلاق دانشکاه ها تایید شد. همه رکت کننده ها به طور داوطلبانه شرکت کردند. به علاوه همه روش های ازمایشی و ارزیابی به هر شرکت کننده قبل از گرفتن رضایت نامه توضیح داده شد. همه روش ها بر طبق بیانیه هلیسنکی اجرا شدند اطلاعات جمعیت شناختی با مصاحبه شرکت کننده ها بدست امد. ارتفاع و وزن بدن اندازه گیری شد. شرکت کننده ها در مورد شدت LBP سوال شدند که شامل بدون درد=۰ و بیشترین درد=۱۰ بود. پرسش نامه معلولیت رولاند موریس ۲۴ کویه ای برای ارزیابی معلولیت فیزیکی LBP (0 = بدون معلولیت؛ ۲۴ = حداکثر معلولیت) [۱۷] استفاده شد. دستکاه اویز، کیت تمرین اویز خانگی TRX( سان فرانسیسکو) شامل یک کابل پلاستیکی انعطاف پذیر با نور ها و قنداق های پا در هر دو انتها می بادش که از طریق تکیه گاه به در متصل می شود. روش های استاندارد برای استفاده از دستگاه اویز TRX، برای انجام چهار تمرین TRX در کتابچه رهنما توضیح داده شده اند. این چهار وضعیت برای فعال سازی عضله های مرکزی کزارش شده اند. موقعیت بدن و اثرات مضر در طی تمرین اهای اویز به طور دقیق توسط پرسنل کنترل شد. الکترود دوقطبی EMG سطحی (EMG سنسور SX230-1000، بیومتریک، نیوپورت، UK) برای تشخیص فعالیت ماهیچه در میان چهار(۱) کشش عضله همسترینگ ، (۲) ابداکشن ران، (۳) فشار قفسه سینه، و۴- ردیف ۴۵ درجه. فعالیت راست شکم عرضی / مورب داخلی (TrAIO)، راست شکمی (RA)، مورب خارجی (EO) و سطحی کمری (LMF) با EMG استفاده شد. الکترود عای فعال بر اساس مطالعه مارشال و مورفی ۱۸ شناسایی شدند. به طور کلی موقعیت الکترود های فعلال به صورت زیر تعیین شد: TrAIO-2 سانتی متر پایین تر و داخلی در خاصره قدامی ؛ RA-3 سانتی متر نزدیک به ناف و ۲ سانتی متر لترال تا خط وسط. EO- درست بالای سایت الکترود TrAIO، دl,hcdبا ناف [۱۸]؛ و LMF-لترال در خط وسط در سطح L2 به L4 [19]. نوار چشب ها برای اطمینان از محکم بودن الکترود استفاده شدند. فاصله بین الکترودی الکترود های فعال EMG به صورت ۱ سانتی متر در نظر گرفته شد. سیگنال EMG در ۱۰۰۰ هرتز نمونه برداری شده و با ضریب ۱۰۰۰ تقویت شد. یک پارامتر شامل امپدانس ورودی بیش از ده به توان ۱۵ هم بودTrAIO-2 سانتی متر پایین تر و داخلی در خاصره قدامی برتر؛ RA-3 سانتی متر نسبت به ناف و ۲ سانتی متر لترال به خط وسط. EO- درست بالای سایت الکترود TrAIO، در خط مستقیم با ناف [۱۸]؛ و LMF-لترال به خط وسط در سطح L2 به L4 [19] به یک دیتا لاگ متصل شدند. دیتالاگ ها از فیلتر بالا گذر ۲۰ هرتزی برای حذف اثرات DC ناشی از پتانسیل ممبران و فیلتر پایین گذر برای فرکانس های بالاتر از ۴۵۰ هرتز استفاده کردند. سیگنال های EMG هر عضله مرکزی با استفاده از نرم افزار تحلیل بیومتریک EMG برای نسخه دیتالاگ پس پردازش شد. مقدار میانگین جذری سیگنال های EMG از هر عضله محاسبه شد. قبل از تمرین اویز TRX، داده های EMG با استفاده ازدو ازمایش کشش ایزومتریک در برابر مقاومت دستی برای هر یک از جهار مهایچه جمع اوری شدند. جزییات استفاده از مقاومت دستتی در مقاله موگ و همکاران ۹و کسنیل(۲۱) کزارش شده است. مقدار میانگین EMGrms در طی زمان سه ثانیه ای هر دوره کارازمایی به صورت مقدار MVIC معرف انتخاب شد. مقدار MVIC هر عضله برای نرمال سازی داده ها ثبت شد. در طی TRX-EMG، شرکت کننده ها بایستی هر یک از چهار موقعیت TRX را به مدت ۵ ثانیه حفظ می کردند در حالی که فعالیت EMG عضله های مرکزی ثبت می شد. RMS فعالیت EMG هر عضله مرکزی در طی دوره سه ثانیه محاسبه شد. دو ازمایش با فاصله یک دقیق ای امجام شد و این در برابر مقدار RMS از MVIC هر عضله مرکزی بوده و برایند به صورت درصدی از MVIC تعیین شد. با تکمیل جهار تمرین TRX و ثبت EMGهم زمان نوار کششی درمانی به منطقه کمر اعمال شد. بعد از تثبیت نوار همه روش های اندازه گیری Trx-EMG تکرار شدند . مقادیر MVIC چهار عضله مرکزی محاسبه و برای تحلیل استفاده شد. تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS LBM انجام شد. سطخ معنی داری ۰٫۰۵ بود. یک تجزیه واریانس نیز برای مقایسه داده های EMG RMS در شرایط مختلف استفاده شد. در صورتی که فرض کرویت نقض شود ازمون گرین هاوس کیسر استفاده می شود. تست جفت شده با تعدیل بن فرونی در صورتی اسفاده می شود که همه نتایج معنی دار برای داده ها حاصل شود.
رشته های مرتبط تربیت بدنی، یادگیری و کنترل حرکتی، فیزیولوژی ورزشی
۱- مقدمه کمر درد مزمن (LBP) یکی از علل رایج معلولیت بوده و در واقع موجب افزایش هزینه های بهداشت و درمان می شود. بیش از ۸۰ درصد مردم در طول زندگی خود کمر درد را تجربه می کنند. و از این تعداد ۵ درصد مزمن است. تمرین پایداری مرکزی به مراتب یکی از رایج ترین راهبرد های توانبخشی برای بهبود کنترل و پایداری پویای ستون فقرات کمری در افراد با کمر درد مزمن است. تمرین های پایداری مرکزی بر سطح پایدار اثر کم تری در ایچاد فعالیت عضله درمقایسه با تمرین های پایداری مرکزی با ابزار های ناپایداری نظیر نوار های اویز TRX دارد. اگرچه فعالیت ماهیچه مرکزی هنگام اچرای تمرین با نوار های کششی بالاتر استف بار فشاری نخاع بالا نمی باشد. از این روی تمرین TRX از اهمیت زیادی برای توان بخشی بیماران با LBP مزمن برخوردار است. با این حال در میان طیف وسیعی از تمرین های کششی اویز TRX، یک حرکت مناسب برای افراد مبتلا به LBP مشخص نشده است. تنها یک مطالعه به مقایسه فعالیت عضله در طی چهار تمرین TRX در یک گروه از حوانان و افراد سالم پرداخته است. تیم تحقیقانی نشان داده است که ابداکشن ران موجب بیشترین فعالیت عضله شکم می شود و این در حالی است که کشیدکی همسترینک موجب بیشترین فعالیت عضله نخاعی کمری می شود که با الکترومیوگرافی اندازه گیری می شود. در این مطالعه ما به بررسی فعالیت عضله در طی تمرین های TRX در افراد با LBP مزمن با استفاده از EMG سطحی می پردازیم زیرا قادر به ارزیابی مستقیم فعالیت عضله است. فرض بر این است که تمرین های مختلف TRXموجب فعال سازی عضله های مرکزی در افراد با LBP مزمن می شود. نوار های درمانی کششی(KT) روش نسبتا جدیدی است که در مدیریت بالیتی LBP استفاده می شود. این نوار الاستیک،متخلخل و چسبنده بوده و به آسانی بر روی کمر قرار گرفته و مانع از محدود شدن حرکت مفصل در طی تمرین نمی شود. اگرچه اثر نوار های درمانی کششی در مطالعات بالینی بحث انگیز بوده است، برخی از اثرات سودمند نوار های درمانی کششی کزارش شده است ظنیر اصلاح ارایش نامناسب احتمالی و بهبود عملکرد عصبی مولکولی. از این روی گفته می شود که نوار های درمانی کششی برای تمرین TRX برای فعال سازی عضله مرکزی لازم است. تا کنون هیچ مطالعه ای به بررسی اثرات حاد نوار های درمانی کششی بر روی فعالیت عضله مرکزی در طی عملکرد تمرین های کششی TRX نپرداخته است. ۲- مواد و روش ها این مطالعه ای آزمایشی است که در طی آن هر یک از شرکت کننده ها نحت چهار حرکت و تمرین اویز TRX و دو نوار قرار گرفتند. (۱) کشش عضله همسترینگ ، (۲) ابداکشن ران، (۳) فشار قفسه سینه، و۴- ردیف ۴۵ درجه. فعالیت راست شکم عرضی / مورب داخلی (TrAIO)، راست شکمی (RA)، مورب خارجی (EO) و سطحی کمری (LMF). شرکت کننده ها از دانشگاه و از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. معیار های انتخاب شامل LBP مزمن بود که به صورت درد دوره ای مزمندر کمر در طی شش ماه و در افراد بین ۱۸ تا ۳۰ سال اندازه گیری می شود. معیار های عدم انتخاب شامل اختلال عصبی، ناهنجاری های ساختاری ستون فقرات، اختلالات ستون فقرات ژنتیکی، جراحی قبلی ستون فقرات، صدمات اخیر ستون فقرات و یا محیطی (به عنوان مثال، رگ به رگ شدن رباط)، آلرژی به KT، و یا مصرف به طور منظم از مسکن، و یا دریافت درمان های فیزیوتراپی فعالبود. این مطالعه توسط کمیته اخلاق دانشکاه ها تایید شد. همه رکت کننده ها به طور داوطلبانه شرکت کردند. به علاوه همه روش های ازمایشی و ارزیابی به هر شرکت کننده قبل از گرفتن رضایت نامه توضیح داده شد. همه روش ها بر طبق بیانیه هلیسنکی اجرا شدند اطلاعات جمعیت شناختی با مصاحبه شرکت کننده ها بدست امد. ارتفاع و وزن بدن اندازه گیری شد. شرکت کننده ها در مورد شدت LBP سوال شدند که شامل بدون درد=۰ و بیشترین درد=۱۰ بود. پرسش نامه معلولیت رولاند موریس ۲۴ کویه ای برای ارزیابی معلولیت فیزیکی LBP (0 = بدون معلولیت؛ ۲۴ = حداکثر معلولیت) [۱۷] استفاده شد. دستکاه اویز، کیت تمرین اویز خانگی TRX( سان فرانسیسکو) شامل یک کابل پلاستیکی انعطاف پذیر با نور ها و قنداق های پا در هر دو انتها می بادش که از طریق تکیه گاه به در متصل می شود. روش های استاندارد برای استفاده از دستگاه اویز TRX، برای انجام چهار تمرین TRX در کتابچه رهنما توضیح داده شده اند. این چهار وضعیت برای فعال سازی عضله های مرکزی کزارش شده اند. موقعیت بدن و اثرات مضر در طی تمرین اهای اویز به طور دقیق توسط پرسنل کنترل شد. الکترود دوقطبی EMG سطحی (EMG سنسور SX230-1000، بیومتریک، نیوپورت، UK) برای تشخیص فعالیت ماهیچه در میان چهار(۱) کشش عضله همسترینگ ، (۲) ابداکشن ران، (۳) فشار قفسه سینه، و۴- ردیف ۴۵ درجه. فعالیت راست شکم عرضی / مورب داخلی (TrAIO)، راست شکمی (RA)، مورب خارجی (EO) و سطحی کمری (LMF) با EMG استفاده شد. الکترود عای فعال بر اساس مطالعه مارشال و مورفی ۱۸ شناسایی شدند. به طور کلی موقعیت الکترود های فعلال به صورت زیر تعیین شد: TrAIO-2 سانتی متر پایین تر و داخلی در خاصره قدامی ؛ RA-3 سانتی متر نزدیک به ناف و ۲ سانتی متر لترال تا خط وسط. EO- درست بالای سایت الکترود TrAIO، دl,hcdبا ناف [۱۸]؛ و LMF-لترال در خط وسط در سطح L2 به L4 [19]. نوار چشب ها برای اطمینان از محکم بودن الکترود استفاده شدند. فاصله بین الکترودی الکترود های فعال EMG به صورت ۱ سانتی متر در نظر گرفته شد. سیگنال EMG در ۱۰۰۰ هرتز نمونه برداری شده و با ضریب ۱۰۰۰ تقویت شد. یک پارامتر شامل امپدانس ورودی بیش از ده به توان ۱۵ هم بودTrAIO-2 سانتی متر پایین تر و داخلی در خاصره قدامی برتر؛ RA-3 سانتی متر نسبت به ناف و ۲ سانتی متر لترال به خط وسط. EO- درست بالای سایت الکترود TrAIO، در خط مستقیم با ناف [۱۸]؛ و LMF-لترال به خط وسط در سطح L2 به L4 [19] به یک دیتا لاگ متصل شدند. دیتالاگ ها از فیلتر بالا گذر ۲۰ هرتزی برای حذف اثرات DC ناشی از پتانسیل ممبران و فیلتر پایین گذر برای فرکانس های بالاتر از ۴۵۰ هرتز استفاده کردند. سیگنال های EMG هر عضله مرکزی با استفاده از نرم افزار تحلیل بیومتریک EMG برای نسخه دیتالاگ پس پردازش شد. مقدار میانگین جذری سیگنال های EMG از هر عضله محاسبه شد. قبل از تمرین اویز TRX، داده های EMG با استفاده ازدو ازمایش کشش ایزومتریک در برابر مقاومت دستی برای هر یک از جهار مهایچه جمع اوری شدند. جزییات استفاده از مقاومت دستتی در مقاله موگ و همکاران ۹و کسنیل(۲۱) کزارش شده است. مقدار میانگین EMGrms در طی زمان سه ثانیه ای هر دوره کارازمایی به صورت مقدار MVIC معرف انتخاب شد. مقدار MVIC هر عضله برای نرمال سازی داده ها ثبت شد. در طی TRX-EMG، شرکت کننده ها بایستی هر یک از چهار موقعیت TRX را به مدت ۵ ثانیه حفظ می کردند در حالی که فعالیت EMG عضله های مرکزی ثبت می شد. RMS فعالیت EMG هر عضله مرکزی در طی دوره سه ثانیه محاسبه شد. دو ازمایش با فاصله یک دقیق ای امجام شد و این در برابر مقدار RMS از MVIC هر عضله مرکزی بوده و برایند به صورت درصدی از MVIC تعیین شد. با تکمیل جهار تمرین TRX و ثبت EMGهم زمان نوار کششی درمانی به منطقه کمر اعمال شد. بعد از تثبیت نوار همه روش های اندازه گیری Trx-EMG تکرار شدند . مقادیر MVIC چهار عضله مرکزی محاسبه و برای تحلیل استفاده شد. تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS LBM انجام شد. سطخ معنی داری ۰٫۰۵ بود. یک تجزیه واریانس نیز برای مقایسه داده های EMG RMS در شرایط مختلف استفاده شد. در صورتی که فرض کرویت نقض شود ازمون گرین هاوس کیسر استفاده می شود. تست جفت شده با تعدیل بن فرونی در صورتی اسفاده می شود که همه نتایج معنی دار برای داده ها حاصل شود.
Description
۱٫ Introduction Chronic low back pain (LBP) is a common cause of work disability and as such is associated with elevated health care costs [1]. More than 80% of people experience an acute episode of LBP sometime during their lives [2], of which 5% develop chronicity [3]. Core stability training is by far one of the most commonly used rehabilitation strategies for improving lumbopelvic-hip control and the dynamic stability of the lumbar spine in people with chronic LBP [4]. Traditional core stability exercises on a stable surface were found to be less effective in inducing high core muscle activity when compared with core stability exercises performed with an instability device such as the TRX suspension straps [5]. Although the core muscle activity was higher when exercising with the labile suspension straps, the spine compressive load was not high [6, 7]. Therefore, TRX suspension training might be particularly suitable for rehabilitating patients with chronic LBP. However, among the large variety of TRX suspension workouts [8], which postures are most suitable for individuals with chronic LBP has yet to be determined. There is only one study that has compared the core muscle activity during four different TRX workouts (hamstring curl, hip abduction in plank, chest press, and 45-degree row) in a group of young, healthy individuals (without LBP). The research team found that hip abduction in plank induced the greatest abdominal muscle activity, whereas the hamstring curl induced the greatest paraspinal muscle activity as measured by the surface electromyography (EMG) [9]. In this study, we examined the core muscle activity during the four aforementioned TRX workouts exclusively in individuals with chronic LBP using surface EMG as it can assess muscle activity directly [9]. We hypothesized that different TRX suspension workouts activate the core muscles differentially in people with chronic LBP. Kinesiology taping (KT) is a relatively new method that has been used in the clinical management of LBP. The tape, which is elastic, porous, and adhesive, can be applied easily to the low back region and does not restrict joint mobility during exercises [10]. Although the effects of KT in clinical studies are controversial [11–۱۴], some beneficial effects of KT have been reported, such as the normalization of muscular function, the correction of possible joint misalignment [11, 12], and enhanced neuromuscular performance [13]. Hence, we postulated that KT might be an ideal adjunct to TRX training to activate the core muscles in people with chronic LBP. To date, no study has examined the acute effects of KT on core muscle activity during the performance of various TRX suspension workouts in individuals with long-term LBP. The aim of this study was to determine the influence of KT and different TRX suspension workouts, and their interactions, on the amplitude of EMG activity in the core muscles among people with chronic LBP. ۲٫ Materials and Methods This was an experimental study during which each participant underwent four TRX suspension workouts/positions (hamstring curl in supine lying with hips lifted, hip abduction in prone plank, chest press, and 45-degree row in standing inclined) and two taping conditions (with and without KT applied to the low back). In each TRX position and taping condition combination, the core muscles’ activity was measured using surface EMG.The sequence of TRX workouts was randomized to avoid order effect. The participants were recruited from the university via convenience sampling. The inclusion criteria were to have chronic LBP, defined as a persisting or periodic pain in the low back region with a duration of six months or longer [15], be between 18 and 30 years old, and have no previous experience in TRX suspension training. The exclusion criteria were to have neurological deficits, spinal structural deformities, genetic spinal disorders, previous spinal surgery, recent spinal or peripheral injuries (e.g., ligament sprains), allergy to KT, or regular consumption of analgesics, or receive active physiotherapy treatments. The study was approved by the Human Research Ethics Committee of the administering university. All of the participants who volunteered to participate in the study were first screened by a physiotherapist and a trained assistant to ensure that the above criteria were met. In addition, all of the experimental procedures and assessment methods were fully explained to each participant before written informed consent was obtained. All of the procedures were performed in accordance with the Declaration of Helsinki. Demographic information was obtained by interviewing the participants. Body height and weight were measured. Moreover, the participants were asked to quantify their LBP intensity (no pain = 0; worst pain = 10) by using the visual analog scale (VAS) [16]. The self-administered 24- item Roland-Morris Disability Questionnaire (RDQ) was also used to assess physical disability due to LBP (0 = no disability; 24 = maximum disability) [17]. The suspension device, TRX Home Suspension Training Kit (Fitness Anywhere LLC, San Francisco, USA), comprised an adjustable nylon cable with handle straps and foot cradles at both ends that was anchored to the door via a door anchor. The standardized procedures for using the TRX suspension device to perform the four TRX suspension workouts are well described in the TRX user’s guide [8]. These four positions were selected for the high activation of core muscles reported in the literature [5, 9]. Body positioning and any adverse effects (e.g., increased in LBP) during the suspension workouts were closely monitored by the research personnel. Bipolar surface EMG electrodes (EMG sensor SX230- 1000, Biometrics, Newport, UK) were used to detect muscle activity among the four major core muscles—transversus abdominis/internal oblique (TrAIO), rectus abdominis (RA), external oblique (EO), and superficial lumbar multifidus (LMF)—on the right side of the body during the TRX suspension exercises. Active electrode placements on the skin were identified following the recommendations of Marshall and Murphy [18] and Barbero et al. [19] and prepared by shaving and cleansing using alcohol swabs to reduce skin impedance. In brief, the positions of the active electrodes were summarized as follows: TrAIO—۲ cm inferior and medial to the anterior superior iliac spine; RA—۳ cm superior to the umbilicus and 2 cm lateral to the midline; EO— just above the TrAIO electrode site, in direct line with the umbilicus [18]; and LMF—lateral to the midline at the levels of L2 to L4 [19]. The orientation of the active electrodes was parallel to the muscle fibers for optimal signal recording [9]. The reference electrode (R506, Biometrics, Newport, UK) was placed on the ipsilateral tibial tuberosity. Adhesive tapes were applied to ensure all the EMG electrodes were in firm contact with the skin. The interelectrode distance of the EMG active electrodes was fixed at 1 cm.The EMG signal was sampled at 1000 Hz and amplified by a gain factor of 1000. Other parameters included an input impedance of >1015 Ω, common mode rejection ratio of >96 dB, noise of <5 ????V, and bandwidth of 20–۴۶۰ Hz [20]. All of the EMG electrodes and cables were connected to the DataLOG (Biometrics, Newport, UK), which was securely attached to the participant’s waist during the TRX workouts to minimize artifacts. The DataLOG used both a highpass filter (20 Hz) to remove DC offsets due to membrane potential and a low-pass filter for frequencies above 450 Hz. It also stored EMG data for offline analysis [20]. The EMG signals of each core muscle were postprocessed using the Biometrics EMG analysis software for DataLOG version 8.51 (Newport, UK). The root-mean-square value of the EMG signals (EMGrms) obtained from each core muscle was calculated. Before the TRX suspension workouts, EMG data were collected using two five-second maximal voluntary isometric contraction (MVIC) trials against manual resistance for each of the four core muscles with a one-minute, between-trial rest period. Details for applying the manual resistance have been described in Mok et al. [9] and Escamilla et al. [21]. The average EMGrms value during the middle three-second window of each trial was chosen as the representative MVIC value. The MVIC value of each core muscle was recorded for later data normalization [9]. During the TRX-EMG measurement, the participants were required to maintain each of the four TRX positions for five seconds while the EMG activity of the core muscles was being recorded. The RMS of the EMG activity of each core muscle was computed during a middle three-second period during which the participant held his or her position. Two trials were performed for each of the four testing conditions with a one-minute break between trials. The average EMGrms value of two repetitions of each TRX suspension position was normalized against the RMS value of the MVIC of each core muscle, and thus the outcome was expressed as a percentage of MVIC (%MVIC). %MVIC was selected as the major outcome measure because the test-retest reliability was good (ICC = 0.64) [9]. Upon completion of the four TRX suspension workouts and simultaneous EMG recordings, elastic kinesiology taping (k tape, biviax GmbH & Co. KG, Dortmund, Germany) was applied to the low back region. The EMG electrodes were in firm contact with the skin all the time as the KT tapes were applied on top of the adhesive tapes. Each participant received a standardized kinesiology taping application with four I-strips being placed at about 25% tension overlapping in a star shape over the point of maximum pain in the lumbar region [10]. After fixing the tape, all of the above TRX-EMG measurement procedures were repeated. The %MVIC values of the four core muscles (with taping applied) were calculated and used for analysis. Our statistical analysis was performed using IBM SPSS 20.0 software (IBM, Armonk, NY). The significance level was set at 0.05. A two-way repeated-measures ANOVA (withinsubject factors: TRX position and taping condition) was used to compare the normalized EMGrms data (%MVIC) across the different conditions. The Greenhouse-Geisser epsilon adjustment was used if the sphericity assumption was violated. A post hoc paired ????-test with Bonferroni adjustment was performed if any overall significant results were obtained for the normalized EMGrms data. The effect size (partial etasquared, denoted as partial ????۲ ) was also reported—values of 0.14, 0.06, and 0.01 represented large, medium, and small effect sizes, respectively [22].