پاسخ ارقام سیب زمینی به پنج ایزوله متعلق به چهار سویه ویروس سیب زمینی y Response of Potato Cultivars to Five Isolates Belonging to Four Strains of Potato virus Y
- نوع فایل : کتاب
- زبان : فارسی
- ناشر : Apsnet
- چاپ و سال / کشور: 2012
توضیحات
چاپ شده در مجله بیماری های گیاهی – Plant Disease
رشته های مرتبط کشاورزی، علوم و تکنولوژی بذر، بیماری شناسی گیاهی، ویروس شناسی و بیماری های ویروسی گیاهان و علوم باغبانی
ویروس سیب زمینی Y (PVY)، عضوی از جنس Potyvirus در خانودهPotyviridae است. در چندین گونه مهم از خانواده سولاناسه،از جمله سیب زمینی، تنباکو، گوجه فرنگی و فلفل می توان آن را مشاهده کرد(۴-۲۶). PVYدارای توزیع فراگیری بوده است و این مسئله منجر به کاهش محصول و کاهش کیفیت درمحصول سی زمینی شده است (۷-۱۹-۲۱-۲۶-۳۱). تنوع زیاد در سویه های PVY مشاهده شده است و چندین گروه اصلی طبقه بندی شده است(۹-۱۱-۱۲-۲۱-۳۲). به طور کلی، این سویه ها را می توان به انواع نوترکیب و غیر نوترکیب طبقه بندی کرد. اولی شامل سویه عادی (PVYO)، سویه رگه نواری (PVYC)، سویه نکروزیس تنباکو و مشتقات آن سویه نکروتیک غده سیب زمینی غیر نوترکیب [NA]-PVYNTN) می باشد. مورد دوم شامل گروه N:O (PVYN:O or PVYN-Wilga) (6,18) و PVYNTNنوترکیب می باشد که به دو (Eu)-PVYNTN(15–۱۷و PVYNTN-NW یا PVYNTN-HN2 (9,10) طبقه بندی می شود. دو گروه نوترکیب PVYNTN از یک دیگر از نظر نقطه نوترکیبی [RJ]3) تفاوت دارند. در Eu-PVYNTN، RJ3 در انتهای ژن پروتین پوششی در ۹۱۰۰ نوکلوتید وجود داشته و منجر به PVYNاز نوع سروتیپ CP و PVYN می شود.. در حالی که در PVYNTN-NW/PVYNTN-HN2، RJ3 قبل از ژن CP در نوکلوتید ۸۷۰۰ قرار گرفته استو منجر به CP و یک سروتیپ می شود. از اینر وی لازم به ذکر است که Eu-PVYNTN در مناطق کشت سیب زمینی دنیا دیده می شوددر حالی که PVYNTN-NW/PVYNTN-HN2 درسوریه و چین گزارش شده است افزایش در وقوع PVY در محصولات سیب زمینی در امریکای شمالی در طی دهه اخیر مشاهده شده است. این افزایش ناشی از ظهور سویه های جدید PVY و یاایزوله هایی است که منجر به ایجاد علایم خفیف در بیشتر رقم های رشد یافته شده است و یا ناشی از افزایش ارقام حساسی بوده است که علایم مشخصی را تولید نمی کنند. در نظر کرفتن اهمیت تشخیص علایم در پاسخ به عفونت ناشی از سویه های مختلف PUY، برای پرورش دهندگان سیب زمینی از اهمیت زیادی برخوردار است. بیان علایم در گیاهان میزبان معمولا توسط سویه ویروسی، نوع واریانتو یا نوع گیاه و ژنونیپ نعیین می شود. این خود تحت تاثیر عوامل میحطی نظیر دما و شدت نور، شرایط فیزیولوژیگ( سن گیاه) قرار دارد. و این که آیا عفونت و آلودگی اولیه( فصلی) یا ثانویه( ۵-۲۴-۳۳) است یا خیر. علایم ناشی از PVYO شامل موزاییک متوسط تا خفیف، نکروزیس برگ و ساقه و لکه برک در بسیاری از ارقام سیب زمینی و موزاییک بر روی تنباکو می باشد(۷-۲۲-۲۹). علایم نشان داده شده با PVYN خفیف تر از PVYO در بیشتر ارقام سیب زمینی است که از بدون علایم تا موزاییگ خفیف تا شدید است و نکروزیس گلبرک و ساقه و مرگ زود هنگام بر روی تنباکوی الوده بوده است(۴,۱۷,۲۱,۲۲,۲۸). و موجب ایجاد علایم شبه بر روی گیاهان تنباکو شده و این منجر به علایم شدید تر می شود از جمله موزاییک بر روی شاخ و برگ سیب زمینی. به علاوه، می تواند منجر به ایجاد لکه های نکروتیک برروی ارقام سیب زمینی حساسو غده ها شود. علی رغم دانش عمومی در زمینه سویه های PVY بر روی سیب زمینی، مطالعات سیستکاتیک برای بررسی بیان علایم در ارقام سیب زمینی پس از الوده شدن به ایزوله های PVY انجام نشده است. این مقاله به بررسی پاسخ ۱۴ سویه سیب زمینی به ۵ ایزوله PVY مجزا متعلق به چهار سویه ، و در هر دو الودگی های اولیه و ثانویه تحت شرایط گلخانه ای و میدانی می پردازد. بیان علایم و توسعه بیماری برای هررقم در پاسخ به الودگی و ابتلا به ایزوله های مختلف PVY بررسی شد مواد و روش ها ایزوله های ویروس و ارقام سیب زمینی: پنج ایزوله PVY – PVYO-FL، PVYO-RB، PVYN:O-Mb58، PVYN-Jg، PVYNTN-Sl (14–۱۸) در این مطالعه استفاده شد. ویروس ها در میزبان های تنباکو در گلخانه در مرکز تحقیقات سیب زمینی کانادا نگه داری شدند.قبل ازتلقیح، هویت سویهیا ایزوله توسط واکنش زنجیره پلیمراز معکوس و تست ایمنوسوربنت تایید شد. پلانتول های کشت بافت بدون ویروس از ۱۴رقم سیب زمینی ‘AC Chaleur’, ‘CalWhite’, ‘Cherokee’, ‘Eramosa’, ‘Goldrush’, Jemseg’, ‘Katahdin’, ‘La Rouge’, ‘Ranger Russet’, ‘Red LaSoda’, ‘Russet Burbank’, ‘Russet Norkotah’, ‘Superior’و Yukon ‘Gold’ از مرکز تکثیر گیاهان بدست امد. گیاهچه ها در گلدان های ۶اینچی حاوی ترکیب خاک گلخانه با ۱۶ و ۸ ساعتدوره تاریکی روشنایی ترکیب شد. نور شامل نور مصنوعی با شدت ۹۰ میکرو متر مربع در ثانیه بود. دما از ۱۸ تا۲۲ درجه و رطوبت ۷۵ درصد متغیربود. تلقیح ویروس و مشاهده علایم.: برای ازمایشات الودگی اولیه، چهار گیاهچه از هر رقم به طور مکانیکی با ایزوله های PVY بر روی سه برگ فوقانی در مرحله شش برگی تلقیح شدو در گلخانه کشت داده شد. علایم برگی به طور روزانه پس از تلقیح تازمان برداشت پایش و ثبت شدند. برای هر گلدان، غده ها برداشت و مشاهده شدند. علایم غده، از جمله علایم نکروتیک و یا یماری لکه حلقه ای نکروتیک غده سیبزمینی PTNRDدرزمان برداشت و پس از برداشت به مدت ۴ماه پایش و ثبت شد. ازمایشات دو بار انجام شدند. در اولین تکرار، تفاوت های عملکرد غده بین گیاهان تلقیح شده با ویروس و گیاهان شاهد به طور چشمی مشاهده و براورد شد. در دومین تکرار، عملکرد هر گیاه گیاه اندازه گیری و با ازمون T تحلیل شد. غده های تولید شده از گیاهان فوق برای ازمایشات الودگی در هر دو شرایط گلخانه ای و مزرعه ای استفاده شدند. ازمایشات دو بارتکرار شدند. برای برای ازمایشات الودگی ثانویه در گل خانه، یک غده نتاج از هر یک از کیاهان با الودگی ثانویه، در گلدان ۶ اینچی کشت شده و درگلخانه تحت شرایط فوق رشد یافت. علایم برگی از جمله نوع علایم و توسعه و رشد علایم، هر روز پس از ظهور گیاه تا زمان برداشت ثبت شد. پس ازبرداشت غده های هر گیاه از نظر PTNRD بررسی شدند. برای ازمایشات ثانویه در مزرعه، ۱۰ غده از گیاهان الوده از هر ایزوله ویروسی، ترکیب رقم سیب زمینی در یک ردیف در فاصله ۳ فوتی کشت شد. همه تیمار های مربوط به یک رقم در کنار هم با توالی PVYO-FL, PVYO-RB, PVYN:O, PVYNTN, PVYN, و شاهد کشت شد. گیاهان از نظر الودگی به ایزوله های PVYتست شدند. علایم برگی از جمله نرخ ظهور، نوع علایم و توسعه علایم، دو بار در هفته تا اواخر اکوست ثبت شدند. علایم غده در زمان برداشت و ۲ ماه پس از برداشت ثبت شد ELISA-RT-PCR:ELISA با انتی بادی های MAb2 (PVYO)و ۱F5 (PVYN) برای تایید سروتیپ های ماده تلقیحی قبل از تلقیح مکانیکی استفاده شد، در حالیکه ELISA با انتی بادی PVY-Poly برای ازمایشات الودگی استفاده شد. برای ازمایشات الودگی اولیه، برگ های قرارگرفته در بالای برگ های تلقیح در ۲۱ روز پس از تلقیح نمونه گیری شده و برای ELISA استفاده شد و این در حالی است که برای ازمایشات ثانویه، برگ ها در ۲۱ روز پس از ظهور گیاهان نمونه برداری شد.
رشته های مرتبط کشاورزی، علوم و تکنولوژی بذر، بیماری شناسی گیاهی، ویروس شناسی و بیماری های ویروسی گیاهان و علوم باغبانی
ویروس سیب زمینی Y (PVY)، عضوی از جنس Potyvirus در خانودهPotyviridae است. در چندین گونه مهم از خانواده سولاناسه،از جمله سیب زمینی، تنباکو، گوجه فرنگی و فلفل می توان آن را مشاهده کرد(۴-۲۶). PVYدارای توزیع فراگیری بوده است و این مسئله منجر به کاهش محصول و کاهش کیفیت درمحصول سی زمینی شده است (۷-۱۹-۲۱-۲۶-۳۱). تنوع زیاد در سویه های PVY مشاهده شده است و چندین گروه اصلی طبقه بندی شده است(۹-۱۱-۱۲-۲۱-۳۲). به طور کلی، این سویه ها را می توان به انواع نوترکیب و غیر نوترکیب طبقه بندی کرد. اولی شامل سویه عادی (PVYO)، سویه رگه نواری (PVYC)، سویه نکروزیس تنباکو و مشتقات آن سویه نکروتیک غده سیب زمینی غیر نوترکیب [NA]-PVYNTN) می باشد. مورد دوم شامل گروه N:O (PVYN:O or PVYN-Wilga) (6,18) و PVYNTNنوترکیب می باشد که به دو (Eu)-PVYNTN(15–۱۷و PVYNTN-NW یا PVYNTN-HN2 (9,10) طبقه بندی می شود. دو گروه نوترکیب PVYNTN از یک دیگر از نظر نقطه نوترکیبی [RJ]3) تفاوت دارند. در Eu-PVYNTN، RJ3 در انتهای ژن پروتین پوششی در ۹۱۰۰ نوکلوتید وجود داشته و منجر به PVYNاز نوع سروتیپ CP و PVYN می شود.. در حالی که در PVYNTN-NW/PVYNTN-HN2، RJ3 قبل از ژن CP در نوکلوتید ۸۷۰۰ قرار گرفته استو منجر به CP و یک سروتیپ می شود. از اینر وی لازم به ذکر است که Eu-PVYNTN در مناطق کشت سیب زمینی دنیا دیده می شوددر حالی که PVYNTN-NW/PVYNTN-HN2 درسوریه و چین گزارش شده است افزایش در وقوع PVY در محصولات سیب زمینی در امریکای شمالی در طی دهه اخیر مشاهده شده است. این افزایش ناشی از ظهور سویه های جدید PVY و یاایزوله هایی است که منجر به ایجاد علایم خفیف در بیشتر رقم های رشد یافته شده است و یا ناشی از افزایش ارقام حساسی بوده است که علایم مشخصی را تولید نمی کنند. در نظر کرفتن اهمیت تشخیص علایم در پاسخ به عفونت ناشی از سویه های مختلف PUY، برای پرورش دهندگان سیب زمینی از اهمیت زیادی برخوردار است. بیان علایم در گیاهان میزبان معمولا توسط سویه ویروسی، نوع واریانتو یا نوع گیاه و ژنونیپ نعیین می شود. این خود تحت تاثیر عوامل میحطی نظیر دما و شدت نور، شرایط فیزیولوژیگ( سن گیاه) قرار دارد. و این که آیا عفونت و آلودگی اولیه( فصلی) یا ثانویه( ۵-۲۴-۳۳) است یا خیر. علایم ناشی از PVYO شامل موزاییک متوسط تا خفیف، نکروزیس برگ و ساقه و لکه برک در بسیاری از ارقام سیب زمینی و موزاییک بر روی تنباکو می باشد(۷-۲۲-۲۹). علایم نشان داده شده با PVYN خفیف تر از PVYO در بیشتر ارقام سیب زمینی است که از بدون علایم تا موزاییگ خفیف تا شدید است و نکروزیس گلبرک و ساقه و مرگ زود هنگام بر روی تنباکوی الوده بوده است(۴,۱۷,۲۱,۲۲,۲۸). و موجب ایجاد علایم شبه بر روی گیاهان تنباکو شده و این منجر به علایم شدید تر می شود از جمله موزاییک بر روی شاخ و برگ سیب زمینی. به علاوه، می تواند منجر به ایجاد لکه های نکروتیک برروی ارقام سیب زمینی حساسو غده ها شود. علی رغم دانش عمومی در زمینه سویه های PVY بر روی سیب زمینی، مطالعات سیستکاتیک برای بررسی بیان علایم در ارقام سیب زمینی پس از الوده شدن به ایزوله های PVY انجام نشده است. این مقاله به بررسی پاسخ ۱۴ سویه سیب زمینی به ۵ ایزوله PVY مجزا متعلق به چهار سویه ، و در هر دو الودگی های اولیه و ثانویه تحت شرایط گلخانه ای و میدانی می پردازد. بیان علایم و توسعه بیماری برای هررقم در پاسخ به الودگی و ابتلا به ایزوله های مختلف PVY بررسی شد مواد و روش ها ایزوله های ویروس و ارقام سیب زمینی: پنج ایزوله PVY – PVYO-FL، PVYO-RB، PVYN:O-Mb58، PVYN-Jg، PVYNTN-Sl (14–۱۸) در این مطالعه استفاده شد. ویروس ها در میزبان های تنباکو در گلخانه در مرکز تحقیقات سیب زمینی کانادا نگه داری شدند.قبل ازتلقیح، هویت سویهیا ایزوله توسط واکنش زنجیره پلیمراز معکوس و تست ایمنوسوربنت تایید شد. پلانتول های کشت بافت بدون ویروس از ۱۴رقم سیب زمینی ‘AC Chaleur’, ‘CalWhite’, ‘Cherokee’, ‘Eramosa’, ‘Goldrush’, Jemseg’, ‘Katahdin’, ‘La Rouge’, ‘Ranger Russet’, ‘Red LaSoda’, ‘Russet Burbank’, ‘Russet Norkotah’, ‘Superior’و Yukon ‘Gold’ از مرکز تکثیر گیاهان بدست امد. گیاهچه ها در گلدان های ۶اینچی حاوی ترکیب خاک گلخانه با ۱۶ و ۸ ساعتدوره تاریکی روشنایی ترکیب شد. نور شامل نور مصنوعی با شدت ۹۰ میکرو متر مربع در ثانیه بود. دما از ۱۸ تا۲۲ درجه و رطوبت ۷۵ درصد متغیربود. تلقیح ویروس و مشاهده علایم.: برای ازمایشات الودگی اولیه، چهار گیاهچه از هر رقم به طور مکانیکی با ایزوله های PVY بر روی سه برگ فوقانی در مرحله شش برگی تلقیح شدو در گلخانه کشت داده شد. علایم برگی به طور روزانه پس از تلقیح تازمان برداشت پایش و ثبت شدند. برای هر گلدان، غده ها برداشت و مشاهده شدند. علایم غده، از جمله علایم نکروتیک و یا یماری لکه حلقه ای نکروتیک غده سیبزمینی PTNRDدرزمان برداشت و پس از برداشت به مدت ۴ماه پایش و ثبت شد. ازمایشات دو بار انجام شدند. در اولین تکرار، تفاوت های عملکرد غده بین گیاهان تلقیح شده با ویروس و گیاهان شاهد به طور چشمی مشاهده و براورد شد. در دومین تکرار، عملکرد هر گیاه گیاه اندازه گیری و با ازمون T تحلیل شد. غده های تولید شده از گیاهان فوق برای ازمایشات الودگی در هر دو شرایط گلخانه ای و مزرعه ای استفاده شدند. ازمایشات دو بارتکرار شدند. برای برای ازمایشات الودگی ثانویه در گل خانه، یک غده نتاج از هر یک از کیاهان با الودگی ثانویه، در گلدان ۶ اینچی کشت شده و درگلخانه تحت شرایط فوق رشد یافت. علایم برگی از جمله نوع علایم و توسعه و رشد علایم، هر روز پس از ظهور گیاه تا زمان برداشت ثبت شد. پس ازبرداشت غده های هر گیاه از نظر PTNRD بررسی شدند. برای ازمایشات ثانویه در مزرعه، ۱۰ غده از گیاهان الوده از هر ایزوله ویروسی، ترکیب رقم سیب زمینی در یک ردیف در فاصله ۳ فوتی کشت شد. همه تیمار های مربوط به یک رقم در کنار هم با توالی PVYO-FL, PVYO-RB, PVYN:O, PVYNTN, PVYN, و شاهد کشت شد. گیاهان از نظر الودگی به ایزوله های PVYتست شدند. علایم برگی از جمله نرخ ظهور، نوع علایم و توسعه علایم، دو بار در هفته تا اواخر اکوست ثبت شدند. علایم غده در زمان برداشت و ۲ ماه پس از برداشت ثبت شد ELISA-RT-PCR:ELISA با انتی بادی های MAb2 (PVYO)و ۱F5 (PVYN) برای تایید سروتیپ های ماده تلقیحی قبل از تلقیح مکانیکی استفاده شد، در حالیکه ELISA با انتی بادی PVY-Poly برای ازمایشات الودگی استفاده شد. برای ازمایشات الودگی اولیه، برگ های قرارگرفته در بالای برگ های تلقیح در ۲۱ روز پس از تلقیح نمونه گیری شده و برای ELISA استفاده شد و این در حالی است که برای ازمایشات ثانویه، برگ ها در ۲۱ روز پس از ظهور گیاهان نمونه برداری شد.
Description
Potato virus Y (PVY) is the type member of the genus Potyvirus in the family Potyviridae. It infects several important crops in the Solanaceae family, including potato, tobacco, tomato, and pepper (4,26). PVY is ubiquitous in distribution, causing significant yield loss and quality degradations on the potato crop worldwide (7,19,21,26,31). A great diversity in strains of PVY has been noted and several main strain groups have been classified (9,11,12, 21,32). In general, these strain groups can be categorized into nonrecombinant and recombinant categories. The former includes the common (ordinary) strain (PVYO), the potato stipple streak strain (PVYC), the tobacco veinal necrosis strain (PVYN), and its derivative, the nonrecombinant potato tuber necrotic strain (North American [NA]-PVYNTN) (15–۱۷). The latter includes the N:O group (PVYN:O or PVYN-Wilga) (6,18) and the recombinant PVYNTN, which can be further divided into European (Eu)-PVYNTN (15–۱۷) and PVYNTN-NW (2) or PVYNTN-HN2 (9,10). The two recombinant PVYNTN groups differ from each other at the third recombination junction (recombinant joint [RJ]3). In Eu-PVYNTN, the RJ3 occurs at the 3′ proximal end of the coat protein (CP) gene at approximately nucleotide 9,100, thus leading to a PVYN-type of CP and a PVYN serotype; whereas, in PVYNTN-NW/PVYNTN-HN2, the RJ3 is located prior to the CP gene at nucleotide 8,700, thus leading to a PVYO-type of CP and a PVYO serotype (2,9,10). It is noteworthy that Eu-PVYNTN has been reported in many potatogrowing areas in the world, whereas the PVYNTN-NW/PVYNTN-HN2 has only been reported in Syria and China to date (2,9,10). An increase in PVY incidence in potato crops has been observed in North America over the last decade (3,7,19,21,29). This increase is at least partially due to the emergence of novel PVY strains or isolates that may cause only mild symptoms in most commonly grown cultivars and by the increased production of susceptible cultivars that do not develop clear-cut symptoms, thus evading symptom-based rogueing and field inspections (7). Considering the significance of symptom recognition in PVY management, characterization of different potato cultivars in response to infection by different PVY strain or isolate groups is of great interest to potato growers and the field inspectors. Symptom expression in host plants upon PVY infection is determined by the virus strain, isolate, or variant type and the host plant species and its genotype (24,25). It is further affected by environmental factors (e.g., temperature and light intensity), plant physiological conditions (e.g., plant age), and, more importantly, whether the infection is primary (current season infection) or secondary (tuber-borne) (5,24,33). The symptoms induced by PVYO includes mild to severe mosaic, leaf and stem necrosis and leaf drop in many potato cultivars, and mosaic on tobacco (7,22,29). Symptoms elicited by PVYN are generally milder than PVYO in most potato cultivars, ranging from symptomless to mild to severe mosaic, with severe veinal, petiole and stem necrosis, and premature leaf death occurring on infected tobacco (4,17,21,22,28). PVYN:O and PVYNTN induce PVYN-like symptoms on tobacco plants and generally cause more severe symptoms, including distinct mosaic or chlorotic mottling on potato foliage, than PVYN. Moreover, PVYNTN can cause necrotic ringspots on tubers of susceptible potato cultivars (1,7). Despite the general knowledge of symptomatology of PVY strains on potato, no systematic studies have been carried out to elucidate symptom expression in potato cultivars after being infected with different PVY isolates or strains. This article reports a study of responses of 14 potato cultivars to five distinct PVY isolates belonging to four strains (PVYO, PVYN:O, Eu-PVYNTN, and NA-PVYN) in both primary and secondary infections under greenhouse and field conditions. Differential symptom expression and disease development for each cultivar in response to infection with different PVY isolates were investigated and presented. Materials and Methods Virus isolates and potato cultivars. Five PVY isolates— PVYO-FL (a severe PVYO isolate), PVYO-RB (a mild PVYO isolate), PVYN:O-Mb58, PVYN-Jg, and PVYNTN-Sl (14–۱۸)—were used in this study. Viruses were maintained in tobacco hosts in the greenhouse at the Potato Research Centre, Agriculture and AgriFood Canada (PRC-AAFC). Prior to the inoculation, the strain or isolate identity and purity was verified by reverse-transcription polymerase chain reaction (RT-PCR) and enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) as described previously (14–۱۸,۲۹). Virus-free tissue culture plantlets of 14 potato cultivars (namely, ‘AC Chaleur’, ‘CalWhite’, ‘Cherokee’, ‘Eramosa’, ‘Goldrush’, ‘Jemseg’, ‘Katahdin’, ‘La Rouge’, ‘Ranger Russet’, ‘Red LaSoda’, ‘Russet Burbank’, ‘Russet Norkotah’, ‘Superior’, and ‘Yukon Gold’) were obtained from the Plant Propagation Centre (New Brunswick Department of Agriculture, Aquaculture and Fisheries). The plantlets were transplanted to 6-in. (15.2 cm) pots containing premixed soil in the greenhouse with a cycle of 16 and 8 h (light and darkness, respectively). The ambient light was supplemented with artificial light or shading to give a light intensity of 90 µm2 /s. The temperature was 18 to 22°C and the humidity was 75%. Virus inoculation and symptom observation. For the primary infection experiments, four potato tissue culture plantlets of each cultivar were mechanically inoculated with PVY isolates on each of the three uppermost leaves at the six-leaf stage as described previously (29), and grown in a greenhouse. Plantlets inoculated with the inoculation buffer (mock) (10 mM phosphate buffer, pH 7.5, with 32 mM sodium sulfite) served as control treatments. Foliage symptoms were monitored daily after inoculation until harvest. For each pot, tubers were harvested and observed. Tuber symptoms, mainly necrotic ringspots or potato tuber necrotic ringspot disease (PTNRD), were checked at harvest and monthly post harvest for up to 4 months. The experiments were repeated two times. In the first repeat, the differences of tuber yield between virusinoculated plants and mock-inoculated (control) plants were visually observed and estimated. In the second repeat, the yield of each plant was measured and statistically analyzed using a t test. Tubers resulting from the above plants were used for the secondary infection experiments in both the greenhouse and field. The experiments were repeated two times, each using tubers resulting from one of the two primary infection experiments. For the secondary infection experiments in the greenhouse, one progeny tuber from each of the above primarily infected plants were planted in 6- in. (15.2 cm) pots and grown in a greenhouse under the conditions described above. Foliage symptoms, including the symptom type and symptom development, were recorded every other day after plant emergence until harvest. Upon harvest, tubers from each plant were observed for PTNRD. The tubers were reexamined for PTNRD monthly post harvest for up to 4 months. The impact of PVY infection on yield was measured as described above in the primary infection experiments. For the secondary infection experiments in the field, 10 progeny tubers of the primarily infected plants from each virus isolate– potato cultivar combination were planted in one row, 3 feet (91.4 cm) apart in the field plots at PRC-AAFC in the 2010 and 2011 growing seasons (late May to early October). All treatments of the same cultivar were planted side by side with the sequence of PVYO-FL, PVYO-RB, PVYN:O, PVYNTN, PVYN, and mock. The plants were tested for infection with the intended PVY isolates by RT-PCR and ELISA, as described below. The plants were managed with the regular management practices by the farm services staff at PRC-AAFC. Foliage symptoms, including the emergence rate, symptom type, and symptom development, were recorded twice a week until late August. Tuber symptoms were recorded at harvest and at 2 months post harvest. ELISA and RT-PCR. ELISA with the PVYO and PVYN serotype-specific antibodies MAb2 (PVYO) and 1F5 (PVYN) (Phytodiagnostics) was used to verify the serotypes of the inoculum prior to the mechanical inoculation, whereas ELISA with the serotypenonspecific antibody PVY-Poly (Neogen Europe) was used for the infection experiments. The ELISA was carried out as described previously (27,29) at the Agricultural Certification Services. For the primary infection experiments, leaves located above the inocu lated leaves were sampled at 21 days post inoculation (dpi) and used for ELISA; whereas, for the secondary infection experiments, leaves were sampled at 21 days post plant emergence (dpe) for the ELISA. Four sets of RT-PCR assays—including the P1-gene-based RTPCR (15), the RJ-based RT-PCR (17), the CP-gene-based PVYO variant differentiation RT-PCR (14), and the multiplex RT-PCR described by Lorenzen et al. (13)—were used to confirm the PVY isolate or strain purity and identity. Total RNA from leaves located above the inoculated leaves at 28 dpi in the primary infection experiments or from the upper leaves at 30 dpe in the secondary infection experiments was extracted using the sodium sulfite method (30). RT-PCR assays were performed as described in the above-mentioned articles.