مغایرت بین اخلاق و کسب و کار در داروخانه جامعه: در مورد مشاوره بیمار چه می دانید؟ The Conflict Between Ethics and Business in Community Pharmacy: What About Patient Counseling?
- نوع فایل : کتاب
- زبان : فارسی
- ناشر : Jstor
- چاپ و سال / کشور: 2000
توضیحات
چاپ شده در مجله اخلاق کسب و کار – JOURNAL OF BUSINESS ETHICS
رشته های مرتبط مدیریت و مدیریت کسب و کار
مقدمه تضاد و تغایر بین اخلاق و کسب و کار در داروخانه جامعه( یا موسوم به داروخانه خرده فروشی) قدمتی به میزان خود حرفه تولید دارو دارد( کرانوس ۱۹۷۵، لادینسکی ۱۹۷۱، کوینی ۱۹۶۴). دلیل بروز تضاد این است که داروخانه جامعه یک کسب و کار است ولی داروسازان جامعه متخصصان بهداشت و درمان هستند. داروسازان جامعه در کسب و کار فروش دارو مشغول بوده و در عین حال دارای مسئولیت های اخلاقی و حقوقی در قبال بیماران خود هستند. آیین نامه اخلاق اتحادیه داروسازی امریکاف اولویت را به کرامت و رفاه بیماران می دهد. بر اساس آیین نامه: • داروساز به روابط تعهد مندانه بین بیمار و داروساز احترام می گذارد • داروساز با مراقبت، مهربانی و رفتار معتمدانه موجب بهبود بیماران می شود • داروساز به استقلال و کرامت هر بیمار احترام می گذارد( اتحادیه داروسازی امریکا، ۱۹۹۴، صفحه ۱) این تعهد به کرامت و رفاه بیماران زمانی به خطر می افتد که داروسازان اجازه دهند تا اهداف کسب و کار بر رفتار آن ها اثر گذاشته و آن ها را کنترل کنند. برای مثال، داروسازان زمانی با این تضاد مواجه می شوند که آن ها تصمیم به فروش دخانیات و مکمل های غذایی غیر ضروری را به افراد بفروشند، یا این که برای بیماران خدمات درمانی نسخه بنویسند، ویا این که معادل های دارویی ارزان تر را توصیه کنند(کوپتا و راپورت ۱۹۹۶، تیلور ۱۹۹۲). در این مقاله ما به بررسی همه این شرایط تضاد آمیز نمی پردازیم بلکه هدف ما بحث در مورد این است که آیا تضاد بین اخلاق و کسب و کار می تواند اثرات نامطلوبی بر روی مشاوره بیماران در داروخانه جامعه داشته باشد یا نه. اگرچه دولت ها برخی از قوانین اجباری را برای بهبود و ارتقای مشاوره بیماران تصویب کرده اند از جمله مصوبه اصلاحی بودجه عمومی ۱۹۹۱(obra90( استدلال ما این است که تقویت تعهد در قبال اقدامات اخلاقی بهترین راه حمایت و پشتیبانی از مشاوره بیمار در داروخانه جامعه است. تعهد برای مشاوره بیماران صرف زمان برای مشاوره بیماران یکی از مهم ترین عناصر عملیات داروخانه اخلاقی است. اولا، مشاوره نقش مهمی در تبعیت و رعایت رژیم های تجویز ایفا کرده و از این روی به ارتقای سلامت بیماران کمک می کند. بیماران برای مصرف دارو های خود و اجتناب از تداخلات دارویی خطرناک ، آلرژی های دارویی و فعالیت هایی که نباید ضمن مصرف دارو صورت گیرد نیاز به مشاوره مناسب دارند.( بیلی ۱۹۹۵، پارک و همکاران ۱۹۹۶، کورول و کاگنون ۱۹۹۵). مشاوره بیمار می تواند به کاهش خطرات تجویز کمک کند و عدم مشاوره مناسب می تواند به تجویز داروی ناکارامد، اتلاف پول، مصرف بیش از حد دارو، بیماری، آسیب، رنج و حتی مرگ شود( راپ ۱۹۹۲، هیدن ۱۹۹۶، براشوود و سیمون اسمیر ۱۹۸۶). داروسازانی که قادر به مشاوره مناسب بیماران خود نمی باشند تحت پیگرد قانونی قرار گرفته و حتی در صورتی که مصرف دارو اثر نامطلوبی بر سلامت و ایمنی بیماران داشته باشد به سهل انگاری مجرمانه متهم می شوند( براشوود و سیمونسر ۱۹۸۶). به طور کلی، مشاوره با کیفیت بالا یکی از ابزار های بسیار موثر در اطمینان از دست یابی به برایند های مطلوب بیماران در مراقبت های دارویی باشد( دوبی و راسکاتی ۱۹۹۴). دوما، بیماران برای این که از کرامت، استقلال و رضایت آگاهانه خود دفاع کنند نیاز به مشاوره دارند. در صورتی که بیماران انتخاب آزادنه و آگاهانه ای در خصوص بهداشت و درمان داشته باشند؛ آن ها باید اطلاعاتی را در مورد داروهایی که مصرف می کنند کسب کنند( لامسام ۱۹۹۷). وقتی که بیماران اطلاعات دارویی مهم را ندارند نمی توانند انتخاب های آزاد و آگاهانه انجام دهند و دارو سازان نقش مهمی در انتشار اطلاعات پزشکی و دارویی به بیماران ایفا می کنند. سوما، مدل حمایت از بیمار عملیات داروخانه ای نیز اشاره به تعهد در قبال مشاوره به بیماران دارد زیرا یکی از بهترین شیوه های بهبود و افزایش علایق بیماران این است که اطلاعات مورد نیاز را برای مسئول بودن و تصمیم گیری موثر به آن ها داد( شولز و براشوود ۱۹۹۱). چهارما، مدل تعهد عملیات داروخانه ای اشاره به تعهد قوی به مشاوره بیمار دارد زیرا مشاوره نقش مهمی در تثبیت و حفظ اعتماد بین داروسازان و بیماران ایفا می کند( لامسام ۱۹۹۷). اگرچه بسیاری از داروسازان به اهمیت مشاوره بیمار پی برده اند عوامل اقتصادی و اجتماعی مانع از تحقق یافتن این عنصر از اقدامات اخلاقی داروخانه ای می شوند.
رشته های مرتبط مدیریت و مدیریت کسب و کار
مقدمه تضاد و تغایر بین اخلاق و کسب و کار در داروخانه جامعه( یا موسوم به داروخانه خرده فروشی) قدمتی به میزان خود حرفه تولید دارو دارد( کرانوس ۱۹۷۵، لادینسکی ۱۹۷۱، کوینی ۱۹۶۴). دلیل بروز تضاد این است که داروخانه جامعه یک کسب و کار است ولی داروسازان جامعه متخصصان بهداشت و درمان هستند. داروسازان جامعه در کسب و کار فروش دارو مشغول بوده و در عین حال دارای مسئولیت های اخلاقی و حقوقی در قبال بیماران خود هستند. آیین نامه اخلاق اتحادیه داروسازی امریکاف اولویت را به کرامت و رفاه بیماران می دهد. بر اساس آیین نامه: • داروساز به روابط تعهد مندانه بین بیمار و داروساز احترام می گذارد • داروساز با مراقبت، مهربانی و رفتار معتمدانه موجب بهبود بیماران می شود • داروساز به استقلال و کرامت هر بیمار احترام می گذارد( اتحادیه داروسازی امریکا، ۱۹۹۴، صفحه ۱) این تعهد به کرامت و رفاه بیماران زمانی به خطر می افتد که داروسازان اجازه دهند تا اهداف کسب و کار بر رفتار آن ها اثر گذاشته و آن ها را کنترل کنند. برای مثال، داروسازان زمانی با این تضاد مواجه می شوند که آن ها تصمیم به فروش دخانیات و مکمل های غذایی غیر ضروری را به افراد بفروشند، یا این که برای بیماران خدمات درمانی نسخه بنویسند، ویا این که معادل های دارویی ارزان تر را توصیه کنند(کوپتا و راپورت ۱۹۹۶، تیلور ۱۹۹۲). در این مقاله ما به بررسی همه این شرایط تضاد آمیز نمی پردازیم بلکه هدف ما بحث در مورد این است که آیا تضاد بین اخلاق و کسب و کار می تواند اثرات نامطلوبی بر روی مشاوره بیماران در داروخانه جامعه داشته باشد یا نه. اگرچه دولت ها برخی از قوانین اجباری را برای بهبود و ارتقای مشاوره بیماران تصویب کرده اند از جمله مصوبه اصلاحی بودجه عمومی ۱۹۹۱(obra90( استدلال ما این است که تقویت تعهد در قبال اقدامات اخلاقی بهترین راه حمایت و پشتیبانی از مشاوره بیمار در داروخانه جامعه است. تعهد برای مشاوره بیماران صرف زمان برای مشاوره بیماران یکی از مهم ترین عناصر عملیات داروخانه اخلاقی است. اولا، مشاوره نقش مهمی در تبعیت و رعایت رژیم های تجویز ایفا کرده و از این روی به ارتقای سلامت بیماران کمک می کند. بیماران برای مصرف دارو های خود و اجتناب از تداخلات دارویی خطرناک ، آلرژی های دارویی و فعالیت هایی که نباید ضمن مصرف دارو صورت گیرد نیاز به مشاوره مناسب دارند.( بیلی ۱۹۹۵، پارک و همکاران ۱۹۹۶، کورول و کاگنون ۱۹۹۵). مشاوره بیمار می تواند به کاهش خطرات تجویز کمک کند و عدم مشاوره مناسب می تواند به تجویز داروی ناکارامد، اتلاف پول، مصرف بیش از حد دارو، بیماری، آسیب، رنج و حتی مرگ شود( راپ ۱۹۹۲، هیدن ۱۹۹۶، براشوود و سیمون اسمیر ۱۹۸۶). داروسازانی که قادر به مشاوره مناسب بیماران خود نمی باشند تحت پیگرد قانونی قرار گرفته و حتی در صورتی که مصرف دارو اثر نامطلوبی بر سلامت و ایمنی بیماران داشته باشد به سهل انگاری مجرمانه متهم می شوند( براشوود و سیمونسر ۱۹۸۶). به طور کلی، مشاوره با کیفیت بالا یکی از ابزار های بسیار موثر در اطمینان از دست یابی به برایند های مطلوب بیماران در مراقبت های دارویی باشد( دوبی و راسکاتی ۱۹۹۴). دوما، بیماران برای این که از کرامت، استقلال و رضایت آگاهانه خود دفاع کنند نیاز به مشاوره دارند. در صورتی که بیماران انتخاب آزادنه و آگاهانه ای در خصوص بهداشت و درمان داشته باشند؛ آن ها باید اطلاعاتی را در مورد داروهایی که مصرف می کنند کسب کنند( لامسام ۱۹۹۷). وقتی که بیماران اطلاعات دارویی مهم را ندارند نمی توانند انتخاب های آزاد و آگاهانه انجام دهند و دارو سازان نقش مهمی در انتشار اطلاعات پزشکی و دارویی به بیماران ایفا می کنند. سوما، مدل حمایت از بیمار عملیات داروخانه ای نیز اشاره به تعهد در قبال مشاوره به بیماران دارد زیرا یکی از بهترین شیوه های بهبود و افزایش علایق بیماران این است که اطلاعات مورد نیاز را برای مسئول بودن و تصمیم گیری موثر به آن ها داد( شولز و براشوود ۱۹۹۱). چهارما، مدل تعهد عملیات داروخانه ای اشاره به تعهد قوی به مشاوره بیمار دارد زیرا مشاوره نقش مهمی در تثبیت و حفظ اعتماد بین داروسازان و بیماران ایفا می کند( لامسام ۱۹۹۷). اگرچه بسیاری از داروسازان به اهمیت مشاوره بیمار پی برده اند عوامل اقتصادی و اجتماعی مانع از تحقق یافتن این عنصر از اقدامات اخلاقی داروخانه ای می شوند.
Description
Introduction The conflict between ethics and business in community (also known as retail) pharmacy is as old the occupation itself (Kronus, 1975; Ladinsky, 1971; Quinney, 1964). The conflict arises because community pharmacy is a business but community pharmacists are health care profes sionals. Community pharmacists are in the business of selling medicines but they also have ethical and legal responsibilities to their patients. The American Pharmaceutical Association’s Code of Ethics gives top priority to the dignity and welfare of patients. According to the Code: – A pharmacist respects the covenantal rela tionship between the patient and pharma cist. – A pharmacist promotes the good of every patient in a caring, compassionate, and confidential manner. – A pharmacist respects the autonomy and dignity of each patient (American Pharmaceutical Association, 1994, p. 1). This commitment to the dignity and welfare of patients can be compromised when pharmacists allow business objectives to influence and control their conduct. For example, pharmacists face this kind of conflict when they must decide whether to sell tobacco products and unnecessary food supplements, whether to fill prescriptions from Medicaid patients, and whether to recommend less expensive generic equivalents for medications (Gupta and Rappaport, 1996; Taylor, 1992). For the purposes of this article, we will not explore all of these possible conflict situations, but we will discuss how the conflict between ethics and business can have adverse effects on patient counseling in community pharmacy. Although governments have enacted some legal mandates designed to promote patient counseling, such as the Omnibus Budget Reconciliation Act of 1990 (OBRA ’90), we will argue that strengthening the commitment to ethical practice is the best way of supporting patient counseling in com munity pharmacy The obligation to counsel patients Taking the time to counsel patients is one of the most important elements of ethical pharmacy practice. First, counseling plays a key role in compliance with prescription regimens and thus helps to promote the health of patients. Patients require proper counseling to take their medicine as indicated and to avoid dangerous drug inter actions, drug allergies, or activities that should not be undertaken while on medications (Bailey, 1995; Park et al., 1996; Carroll and Gagnon, 1983). Patient counseling can help reduce pre scribing errors, and a failure to provide proper counseling can result in ineffective medications, wasted money, drug overdoses, illness, injury, suffering, or death (Rupp, 1992; Headden, 1996; Brushwood and Simonsmeier, 1986). Pharmacists who fail to counsel patients properly can also be sued for malpractice or even found criminally negligent if their transgressions adversely affect the health and safety of patients (Brushwood and Simonsmeier, 1986). Overall, high quality coun seling is one of the most effective tools in ensuring favorable patient outcomes in pharma ceutical care (Dobie and Rascati, 1994). Second, patients require counseling to safe guard their dignity, autonomy, and informed consent. If patients are to make free, informed choices concerning their healthcare, then they need to obtain information about the medica tions they take (Lamsam, 1997). Patients cannot make free, informed choices when they lack important medical information, and pharmacists play a key role in communicating medical information to patients. Third, the patient advocate model of pharmacy practice also implies a commitment to patient counseling since one of the best ways to promote the interests of patients is to provide them with the information they require to make responsible and effective deci sions (Schulz and Brushwood, 1991). Fourth, the covenant (or fiduciary) model of pharmacy practice implies a strong commitment to patient counseling since counseling plays an important role in establishing and maintaining trust between pharmacists and patients (Lamsam, 1997). Although most pharmacists recognize the importance of patient counseling, social and economic forces are conspiring against this key element of ethical pharmacy practice.