محتویات کیفی و کمی ساپونین در پنج خیار دریایی از اقیانوس هند Qualitative and Quantitative Saponin Contents in Five Sea Cucumbers from the Indian Ocean
- نوع فایل : کتاب
- زبان : فارسی
- ناشر : MDPI
- چاپ و سال / کشور: 2010
توضیحات
چاپ شده در مجله داروهای دریایی – Marine Drugs
رشته های مرتبط زیست شناسی، علوم گیاهی، میکروبیولوژی، علوم سلولی و مولکولی و زیست فناوری دریا
۱٫ مقدمه Holothurid ها، یا خیارهای دریایی، حیوانات دریایی هستند که با حرکت آهسته و نبود دفاع ساختاری قوی شناسایی می شوند. در نتیجه، در معرض شکار هستند. به عنوان دفاع، بیشتر خیارهای دریایی، در دیواره ی بدن و احشاء خود، متابولیت های ثانویه به نام ساپونین دارند. ساختار آنها بر اساس تری ترپن نوع لانوسترول با حلقه ی D متمایز دارای اسکلت گاما لاکتون به نام هولوستان و زنجیر کربوهیدرات با حداکثر شش قند مثل گلوکز (Glc)، ۳-او-متیل گلوکز (MeGlc)، کویینوز (Qui) و زایلوز (Xyl) می باشد. به علاوه، در بعضی گونه ها، گروه های سولفات ممکن است در محل های خاص واحدهای قند وجود داشته باشند. چون این ترکیبات گستره ی وسیعی از فعالیت های دارویی را دارند، مطالعات متعدد در حال حاضر برای شناسایی اجزای جدید و منابع طبیعی جدید از ساپونین ها انجام می شوند. از طرف دیگر، نقش های زیستی ساپونین ها در holothuroid ها هنوز مورد بحث است. در دیواره ی بدن فراوان هستند که علاوه بر نقش آن به عنوان مانع فیزیکی محافظ حیوان، بزرگترین اندام بدن نیز هست. همچنین به نظر می رسد به خصوص در لوله های Cuvierian، یک سیستم دفاعی مخصوص توسعه یافته در بعضی گونه های خیار دریایی از خانواده ی Holothuriidae، متمرکز باشند. این اندام، واقع در بخش خلفی حیوان، چند لوله دارد که می تواند پس از تحریک دفع شود. لوله های دفع شده به رشته های سفید چسبنده تبدیل می شوند که می توانند شکارچی ها را به دام بیندازند. با این وجود، تا به امروز، فقط نویسندگان کمی تفاوت های کیفی و کمی بین ساپونین های دیواره ی بدن و لوله ی Cuvierian را بررسی کرده اند (Kobayashi et al). مطالعات اخیر نشان داده اند که روش های طیف سنجی جرمی (MS) برای شناسایی ساپونین ها بسیار ارزشمندند. درواقع، با استفاده از روش های MS مثل MALDI-MS (واجذب/یونش لیزری به کمک ماتریس-طیف سنجی جرمی) و LC-MS (کروماتوگرافی مایع-طیف سنجی جرمی)، می توانیم تفاوت های قابل ملاحظه بین ترکیب های ساپونین از دیواره بدن و لوله های Cuvierian Holothuria forskali را روشن کنیم. در این گونه ها، که اولین بار توسط Rodrigez مطالعه شدند، فقط پنج ساپونین بدون نشانه ای از اندام مبدأ توصیف شدند. با استفاده از MS، ۱۲ ساپونین مختلف را در دیواره بدن و ۲۶ تا در لوله های Cuvierian شناسایی کردیم و اجزای ایزومر زیادی را یافتیم. در ادامه ی بررسی گلیکوزیدهای تری ترپن از خیارهای دریایی خانواده ی Holothuriidae، مقایسه ی بزرگ مقیاسی روی ساپونین های پنج گونه ی گرمسیری از اقیانوس هند انجام دادیم. روش های MS برای شناسایی و آنالیز ساپونین ها استفاده شدند و مطالعه ی نیمه کمی نیز برای مقایسه ی کل محتویات ساپونین انجام شد. توجه خاص به تفاوت های بین دیواره بدن و لوله های Cuvierian در هر گونه پرداخته شد.
رشته های مرتبط زیست شناسی، علوم گیاهی، میکروبیولوژی، علوم سلولی و مولکولی و زیست فناوری دریا
۱٫ مقدمه Holothurid ها، یا خیارهای دریایی، حیوانات دریایی هستند که با حرکت آهسته و نبود دفاع ساختاری قوی شناسایی می شوند. در نتیجه، در معرض شکار هستند. به عنوان دفاع، بیشتر خیارهای دریایی، در دیواره ی بدن و احشاء خود، متابولیت های ثانویه به نام ساپونین دارند. ساختار آنها بر اساس تری ترپن نوع لانوسترول با حلقه ی D متمایز دارای اسکلت گاما لاکتون به نام هولوستان و زنجیر کربوهیدرات با حداکثر شش قند مثل گلوکز (Glc)، ۳-او-متیل گلوکز (MeGlc)، کویینوز (Qui) و زایلوز (Xyl) می باشد. به علاوه، در بعضی گونه ها، گروه های سولفات ممکن است در محل های خاص واحدهای قند وجود داشته باشند. چون این ترکیبات گستره ی وسیعی از فعالیت های دارویی را دارند، مطالعات متعدد در حال حاضر برای شناسایی اجزای جدید و منابع طبیعی جدید از ساپونین ها انجام می شوند. از طرف دیگر، نقش های زیستی ساپونین ها در holothuroid ها هنوز مورد بحث است. در دیواره ی بدن فراوان هستند که علاوه بر نقش آن به عنوان مانع فیزیکی محافظ حیوان، بزرگترین اندام بدن نیز هست. همچنین به نظر می رسد به خصوص در لوله های Cuvierian، یک سیستم دفاعی مخصوص توسعه یافته در بعضی گونه های خیار دریایی از خانواده ی Holothuriidae، متمرکز باشند. این اندام، واقع در بخش خلفی حیوان، چند لوله دارد که می تواند پس از تحریک دفع شود. لوله های دفع شده به رشته های سفید چسبنده تبدیل می شوند که می توانند شکارچی ها را به دام بیندازند. با این وجود، تا به امروز، فقط نویسندگان کمی تفاوت های کیفی و کمی بین ساپونین های دیواره ی بدن و لوله ی Cuvierian را بررسی کرده اند (Kobayashi et al). مطالعات اخیر نشان داده اند که روش های طیف سنجی جرمی (MS) برای شناسایی ساپونین ها بسیار ارزشمندند. درواقع، با استفاده از روش های MS مثل MALDI-MS (واجذب/یونش لیزری به کمک ماتریس-طیف سنجی جرمی) و LC-MS (کروماتوگرافی مایع-طیف سنجی جرمی)، می توانیم تفاوت های قابل ملاحظه بین ترکیب های ساپونین از دیواره بدن و لوله های Cuvierian Holothuria forskali را روشن کنیم. در این گونه ها، که اولین بار توسط Rodrigez مطالعه شدند، فقط پنج ساپونین بدون نشانه ای از اندام مبدأ توصیف شدند. با استفاده از MS، ۱۲ ساپونین مختلف را در دیواره بدن و ۲۶ تا در لوله های Cuvierian شناسایی کردیم و اجزای ایزومر زیادی را یافتیم. در ادامه ی بررسی گلیکوزیدهای تری ترپن از خیارهای دریایی خانواده ی Holothuriidae، مقایسه ی بزرگ مقیاسی روی ساپونین های پنج گونه ی گرمسیری از اقیانوس هند انجام دادیم. روش های MS برای شناسایی و آنالیز ساپونین ها استفاده شدند و مطالعه ی نیمه کمی نیز برای مقایسه ی کل محتویات ساپونین انجام شد. توجه خاص به تفاوت های بین دیواره بدن و لوله های Cuvierian در هر گونه پرداخته شد.
Description
۱٫ Introduction Holothuroids, also known as sea cucumbers, are marine animals that are characterized by a slow motion and the absence of prominent structural defenses. As a direct consequence, they are vulnerable to predation. As a mean of defense, most sea cucumbers contain, in their body wall and viscera, secondary metabolites named saponins [1–۴]. Their structures are based on a lanosterol-type triterpene with a distinctive D-ring with fused γ-lactone skeleton named holostane and a carbohydrate chain containing up to six sugar residues such as glucose (Glc), 3-O-methylglucose (MeGlc), quinovose (Qui), and xylose (Xyl) [5,6]. In addition, in some species, sulfate groups may be present at certain positions of the sugar units [7]. Because these compounds possess a large spectrum of pharmacological activities [8], numerous studies are being currently conducted to identify new congeners and new natural sources of saponins. On the other hand, the biological roles of saponins in holothuroids are still very speculative [9,10]. They are abundant in the body wall which, in addition to its role as a physical barrier protecting the animal, is also the largest organ [3,11,12]. They also appear to be particularly concentrated in the Cuvierian tubules, a specialized defense system developed by some sea cucumber species, all belonging to the family Holothuriidae [3,4,11]. This organ, located in the posterior part of the animal, consists of multiple tubules that can be expelled by the individual after stimulation [13,14]. Expelled tubules lengthen into sticky white threads that may entangle potential predators. To date, however, only a few authors have investigated the qualitative and quantitative differences between body wall and Cuvierian tubule saponins (see e.g., Kobayashi et al. [11]). Recent studies have demonstrated that mass spectrometry (MS) procedures represent very valuable techniques for the detection and identification of saponins [15–۱۷]. Indeed, using MS methods such as MALDI-MS (Matrix-Assisted Laser Desorption/Ionization-Mass Spectrometry) and LC-MS (Liquid Chromatography-Mass Spectrometry) techniques, we were able to highlight remarkable differences between the saponin mixtures from the body wall and the Cuvierian tubules of Holothuria forskali [18]. In this species, which was first studied by Rodrigez et al. [19], only five saponins were described, with no indication on their organ of origin. Using MS, we detected 12 different saponins in the body wall and 26 in the Cuvierian tubules and highlighted the occurrence of many isomer congeners [18]. In continuation of our study on triterpene glycosides from sea cucumbers of the family Holothuriidae, we carried out a large-scale comparative investigation on saponins from five tropical species from the Indian Ocean. MS methods were used to detect and analyze saponins and a semi-quantitative study was also performed to compare total saponin contents. A peculiar attention was paid to the differences that could occur between the body wall and the Cuvierian tubules in a given species. ۲٫ Results ۲٫۱٫ Qualitative study Saponins of the five species have been extracted and analyzed using MALDI-MS/MS and LC-MS/MS. MALDI-MS technique was used for direct detection and analysis of saponin mixtures, while the LC-MS technique was performed to achieve chromatographic separation of potential isomers (see Supplementary Figure 1 for a typical example). Indeed, in a previous work, we highlighted the presence of isomers in such saponin mixtures [18]. The entire extraction and purification procedures and the mass spectrometric analyses were the same as those used in Van Dyck et al. [18]. Figure 1. Comparison between the collision-induced fragmentation patterns of holothurin A (A) and holothurinoside A (B). Full and dotted arrows are two possible fragmentation patterns (see Figure 2 for molecular structures of these saponins and their respective fragments). As a characteristic example, Figure 1 presents the tandem MS spectra of holothurin A (1) and of holothurinoside A (10) ions. It is noteworthy that the observed ions arise from cationization (Na+ attachment) of the neutral molecules upon ESI or MALDI. Based on MS/MS spectra and as described in detail in Van Dyck et al. [18], the molecular structures of the saponins can be obtained by the identification of the mass transitions between the successive collision-induced fragmentation peaks. For instance, in Figure 1A, two competitive sequences of decompositions are represented by arrows showing the consecutive losses of sodium monohydrogenosulfate (NaHSO4), of the aglycone, of xylose, and of quinovose, glucose and 3-O-methylglucose from the mass-selected holothurin A (1) ions (m/z 1243.5). This sequence of fragmentation is exemplified in Figure 2A. Similarly, Figure 1B is characterized by the consecutive losses of the aglycone, glucose and xylose, and, competitively, of quinovose, glucose and 3-O-methylglucose (see also Figure 2B). The detection of this sequence of fragmentations allows the identification of the m/z 1303.3 ions as cationized holothurinoside A (10).