مدیریت سرمایه و تنوع اجتماعی برای عملکرد در سازمان های دولتی MANAGING SOCIAL CAPITAL AND DIVERSITY FOR PERFORMANCE IN PUBLIC ORGANIZATIONS

چاپ شده در مجله مدیریت دولتی – Public Administration
رشته های مرتبط مدیریت، مدیریت عمومی، مدیریت سازمان های دولتی و مدیریت عملکرد
مدیران از عملکرد سازمان هایشان نگران هستند که از منابع سرمایه انسانی، اداری و اجتماعی در دسترس استفاده خواهند کرد. به هرحال، نظریه موجود و شواهد تجربی ترکیبی، تاثیر سرمایه اجتماعی بر عملکرد را مشخص نمی کند. دستاوردهای هنجارهای مذکور عبارتند از تقابل، مشارکت، شبکه، و اعتماد که ممکن است فقط برخی از مشتریان خود بطور نامتناسب از مزایای آن بهره مند شوند، منجر به اختلاف در نتایج در میان مشتریان مختلف می شود. ما استدلال می کنیم که در چنین شیوه ای، مدیریت سیاست هایی را برای مقابله با این تفاوت ها در اولویت قرار می دهد. در واقع، شواهد تجربی ما از مدیریت آموزش عمومی، انتظار می رود که تعهد سازمانی به تنوع، با موفقیت تاثیرات نامناسبی سرمایه اجتماعی بر عملکرد سازمانی را کاهش می دهد. این یافته ها پیامدهای مهمی برای مدیریت عمومی و عدالت در نتایج سیاست عمومی دارد و ممکن است مربوط به مدیریت نتایج با تاکید بر تولید مشترک ویژه باشد. مقدمه اگرچه مطالعه سرمایه اجتماعی، پیشینه تحقیق گسترده ای در مورد بررسی رابطه جوامع ایجاد کرده است، کار کمی نحوه تاثیر سرمایه اجتماعی بر روی سازمان ها و مدیریت دولتی آنها را بررسی کرده است (استثنائی های قابل توجه شامل تسای و گوشال ۱۹۹۸، و اندروز و برور ۲۰۱۳، ۲۰۱۵ می باشد). درک موفقیت آمیز مدیریت سرمایه اجتماعی ممکن است پیامدهای مهمی برای مدیریت عمومی داشته باشد؛ زیرا منابع مذکورممکن است اثربخشی و کارآیی در اجرای برنامه عمومی از طریق شبکه های موجود و هماهنگی در جوامع را تسهیل کنند (پاتنام ۱۹۹۳، ۲۰۰۰). سرمایه اجتماعی می تواند نقش مهمی در مدیریت دولتی ایفا کند و مدیران باید قادر به تعامل با یا شکل دادن به اثرات سرمایه اجتماعی بر عملکرد سازمان های دولتی باشند. در این مقاله، ما بررسی می کنیم چگونه سوابق اعتماد، شبکه، و تقابل می تواند بر عملکرد سازمانی تأثیر بگذارد و نیز چگونه این سرمایه اجتماعی ممکن است بطورنامتناسب از برخی از گروه های مفید مشتری بهره مند شوند. ما استدلال می کنیم که مدیریت می تواند این اختلافات بالقوه را با سیاست هایی بررسی کند که به طور خاص به مشتریان کم درآمد کمک می کند. در زمینه آموزش، تعهد سازمانی به تنوع، یکی از استراتژی های مدیریتی برای کاهش اثر نابرابر سرمایه اجتماعی در میان دانش آموزان کم درامد است. ما انتظارات خود را با مجموعه ای از نظرسنجی های اصلی مدیران مدرسه تست می کنیم که با داده های عمومی در عملکرد برنامه ارتباط دارند. یافته های ما نشان می دهد که سرمایه اجتماعی به طور قابل توجهی با پیشرفت دستاوردهای دانش آموزان ارتباط دارد، اما با پیشرفت سایرین ارتباطی ندارد، و مدیریت تنوع تاثیر مستقیمی دارد، اما یک نوش دارو نیست. تحلیل بیشتر، به هرحال، نشان می دهد که مدیریت تنوع می تواند تاثیر سرمایه اجتماعی را برای کاهش عملکرد نابرابر مهار کند. این یافته ها مستلزم تئوری سازی دقیق تر در مورد مدیریت عمومی، عملکرد برنامه و سرمایه اجتماعی است.