ارتباط نظریه حسابداری انتقادی (CAT) به اثربخشی حسابدهی مالی عمومی در اقتصادهای نوپا The Relevance of Critical Accounting Theory (CAT) to Effectiveness of Public Financial Accountability in Emerging Economies
- نوع فایل : کتاب
- زبان : فارسی
- ناشر : Cscanada
- چاپ و سال / کشور: 2015
توضیحات
رشته های مرتبط: حسابداری و علوم اقتصادی، حسابداری مالی، اقتصاد مالی و برنامه ریزی سیستم های اقتصادی
مقدمه با توسعه تحقیقات در حسابداری بخش عمومی، مسئله بهترین چهارچوب نظری همچنان باز می ماند. این دیدگاه محققان نظریه حسابداری است که مورد کنونی رضایت بخش نیست، «یعنی واقعیت می تواند بهتر از چیزی باشد که اکنون وجود دارد» و این موضع است که به خوبی تحقیقات حسابداری انتقادی را از تحقیقات عاملیت و مباشرت سنتی جدا می کند. در گذشته محققان حسابدهی به نظریه های عاملیت و مباشرت تکیه می کردند تا پدیده هایی را توضیح دهند که ممکن است تبادل اطلاعات مالی در فرآیند حسابدهی را مانع شوند. بررسی بافت اجتماعی – سیاسی و نتایج سیستم های حسابداری و حسابدهی (AAS) تمرکز اصلی حسابداری انتقادی بوده است. لمن (۲۰۰۶) در بررسی محدودیت های جاری برای تحقیقات حسابداری می پرسد که «چگونه حسابداری و تحقیقات حسابداری به اشتقاق تصمیم های خوب کمک می کنند؟ – یا اجتناب از تصمیم های بد؟ پاسخ براساس نظرات گری (۱۹۹۲) در کمونیستی گرایی، درگیری و حرکت از حسابدهی رویه ای به سمت توسعه حسابداری شخصی تر و ارگانیک است که شامل تماس فردی و روحی نزدیکتر و فاصله کمتر و رسمیت کمتر است که تحقیقات حسابداری سنتی را تعریف می کند. براساس نظرات رهنما (۲۰۱۰)، تعداد اندکی تحقیقات حسابداری انتقادی وجود دارند که بر روی افریقا تمرکز کرده باشند: امروزه، سه خروجی تحقیقاتی اصلی وجود دارد؛ حسابداری، سازمان ها و جامعه، مجله ممیزی حسابداری و حسابدهی و چشم اندازهای انتقادی از حسابداری مجلات اصلی برای این ژانر از تحقیقات هستند. روی هم رفته این سه مجله از فوریه ۲۰۰۹ تقریبا ۲۳۷۴ مقاله به چاپ رسانده اند که میانگین ۱۰۰ مقاله در سال می شود، و تنها ۲۴ مقاله به افریقا ارتباط داشته اند. اگرچه، تحلیل دقیق محتوا نشان می دهد که کشورهای پیشرفته سرمایه دار غربی حوزه تجربی برجسته از ادبیات حسابداری انتقادی کنونی را تشکیل می دهند. به عنوان مثال، چشم اندازهای انتقادی حسابداری از زمان ظهور در سال ۱۹۹۰، ۶۵۱ مقاله را در ۱۰۸ مسئله به چاپ رسانده است که از میان آنها تنها ۹ مقاله به طور ویژه بر روی مسائل افریقا تمرکز داشته اند. ۱٫۱ حسابدهی مالی حسابدهی مالی در مورد مباشرت پول عمومی است؛ یک روش برای تضمین اینکه پول عمومی در طریق مسئولانه و مفید استفاده شده است، این امر در مورد تایید قانونی بودن و مشروع بودن حساب های مالی و همچنین تضمین این مطلب است که ارزش برای پول در استفاده از منابع حاصل شده است. این امر به کنترل و حذف زوائد و فساد است و شامل همخوانی با رویه های قانونی و همچنین استفاده از مکانیسم های ممیزی خارجی است. این امر الزام هر فردی است که منابع، اداره عمومی یا هر جایگاهی را در اختیار دارد که باید مورد اعتماد باشد تا استفاده حقیقی و مورد نظر منابع یا اداره مطبوع را گزارش دهد. براساس نظرات رابرنوویک (۲۰۰۹)، رابطه حسابدهی مالی ایجاد شده بین دولت و شهروندان به طرق مختلف مشکل آفرین استف دلیل این امر امکان ناپذیری عملی بررسی نزدیک و مفصل اقدامات دولت توسط شهروندان است. این شرایط باعث ایجاد نیاز به معرفی سومین بازیگران در رابطه حسابدهی شده است – نمایندگان و یا بدنه های حرفه ای که از سوی شهروندان سرپرستی غیرمستقیم بر مجریان ایجاد می کنند. براساس نظرات ساقال و چاکراپانی (۲۰۰۰) نشان دادن حسابدهی مالی چیزی بیش از ایجاد و حفظ حسابداری و سیستم های ممیزی است. این امر نشان دهنده قابلیت فنی مدیران مالی است. حسابدهی مالی کامل نیست تا زمانی که در برگیرنده فعالیت های گسترده، نگرش ها و روابط گزارش دهی بین ذینفعان باشد. ۱٫۲ فرهنگ اهمیت فرهنگ در اثرگذاری بر رفتار و توضیح آن در سیستم های اجتماعی شناخته شده است و در ادبیات مختلف بدان پرداخته شده است. یک فرهنگ سازمانی متشکل است از یک مجموعه از ارزش های مشترک، اهداف، و ایده آل ها، هنجارها برای رفتار، و نمادهای فرهنگی که رفتار افراد را هدایت می کنند. هافستد و همکاران (۲۰۱۰) بیان می کنند که محیطی که درون آن حسابداری استفاده می شود تعیین کننده ساختار سیستم حسابداری ایجاد شده است. فرهنگ یک متغیر مهم است که بر محیط حسابداری کشور اثر می گذارد و تحقیقات در کشورهای مختلف آگاهی از عوامل مهم محیطی را در مدولاسیون حسابداری و سیستم حسابدهی یک کشور تقویت می کند. تحقیق گدارد (۱۹۹۷) مدارک تجربی فراهم کرد که وقتی یک سیستم کنترل مالی با فرهنگ سازمانی همخوانی ندارد، با مقاومت روبرو می شود و در نهایت شکست می خورد. او همچنین همبستگی را بین فرهنگ سازمانی و رفتار مربوط به بودجه مشاهده کرد مخصوصا با توجه به مشارکت بودجه ای و سودمندی بودجه برای پشتیبانی از نقش مدیریتی. لیشت و همکاران (۲۰۰۷) نیز نشان دادند که هنجارهای نهادی مربوط به قانون، فساد و حسابدهی دموکراتیک قویا با ابعاد فرهنگی ملی همبستگی دارد. یک چهارچوب مفهومی که نشان دهنده روابطی است که بین حسابدهی مالی، فرهنگ و زیرساخت حسابداری وجود دارند، در شکلل ۱ ارائه شده است. الف) حسابدهی مالی – اثربخشی آن رهبری خوب را تقویت می کند. ب) فرهنگ ملی – فرهنگ بازبودن یا رازداری؛ یکدستی یا انعطاف پذیری و حرفه ای گرایی و کنترل قانونی بر اثربخشی حسابدهی مالی اثر می گذارد. ج) زیرساخت حسابداری – ماهیت پرسنل حسابداری، سیستم اطلاعات مدیریت مالی و استاندارد حسابداری بخش عمومی و ممیزی بر اثربخشی حسابدهی مالی اثر می گذارد. اثربخشی حسابدهی مالی به اثربخشی فرآیند بودجه، سیستم گزارش دهی مالی و فرآیند ممیزی بستگی دارد. جایی که حسابدهی مالی اثربخش وجود دارد و توسط یک فرآیند بودجه موثر و آشکار تعریف می شود، گزارش دهی مالی دقیق و به موقع و نظارت خارجی موثر، از سوی مسئولان منتخب و مدیران، شفافیت و بازبودن وجود خواهد داشت. از سوی دیگر، اگر فرآیند بودجه ضعیف ، گزارش دهی مالی و نظارت خارجی ناکارآمد وجود داشته باشد، فساد و سوءمدیریت ایجاد خواهد شد که منجر می شود به عملکرد ضعیف. براساس نظرات رهنما (۲۰۱۰) حسابداری نقش مهمی در نیجریه و سایر کشورهای در نوپا دارد چون مواد گسترده از فساد و سوءمدیریت مالی در دولت و بخش های خصوصی مشاهده شده است. در بخش بعدی، نظریه های حسابدهی مالی مورد بحث قرار گرفته اند. توسعه نظریه در طی چند دهه نقش مهمی در توسعه چهارچوب حسابدهی مالی برای بخش عمومی بازی می کند.
مقدمه با توسعه تحقیقات در حسابداری بخش عمومی، مسئله بهترین چهارچوب نظری همچنان باز می ماند. این دیدگاه محققان نظریه حسابداری است که مورد کنونی رضایت بخش نیست، «یعنی واقعیت می تواند بهتر از چیزی باشد که اکنون وجود دارد» و این موضع است که به خوبی تحقیقات حسابداری انتقادی را از تحقیقات عاملیت و مباشرت سنتی جدا می کند. در گذشته محققان حسابدهی به نظریه های عاملیت و مباشرت تکیه می کردند تا پدیده هایی را توضیح دهند که ممکن است تبادل اطلاعات مالی در فرآیند حسابدهی را مانع شوند. بررسی بافت اجتماعی – سیاسی و نتایج سیستم های حسابداری و حسابدهی (AAS) تمرکز اصلی حسابداری انتقادی بوده است. لمن (۲۰۰۶) در بررسی محدودیت های جاری برای تحقیقات حسابداری می پرسد که «چگونه حسابداری و تحقیقات حسابداری به اشتقاق تصمیم های خوب کمک می کنند؟ – یا اجتناب از تصمیم های بد؟ پاسخ براساس نظرات گری (۱۹۹۲) در کمونیستی گرایی، درگیری و حرکت از حسابدهی رویه ای به سمت توسعه حسابداری شخصی تر و ارگانیک است که شامل تماس فردی و روحی نزدیکتر و فاصله کمتر و رسمیت کمتر است که تحقیقات حسابداری سنتی را تعریف می کند. براساس نظرات رهنما (۲۰۱۰)، تعداد اندکی تحقیقات حسابداری انتقادی وجود دارند که بر روی افریقا تمرکز کرده باشند: امروزه، سه خروجی تحقیقاتی اصلی وجود دارد؛ حسابداری، سازمان ها و جامعه، مجله ممیزی حسابداری و حسابدهی و چشم اندازهای انتقادی از حسابداری مجلات اصلی برای این ژانر از تحقیقات هستند. روی هم رفته این سه مجله از فوریه ۲۰۰۹ تقریبا ۲۳۷۴ مقاله به چاپ رسانده اند که میانگین ۱۰۰ مقاله در سال می شود، و تنها ۲۴ مقاله به افریقا ارتباط داشته اند. اگرچه، تحلیل دقیق محتوا نشان می دهد که کشورهای پیشرفته سرمایه دار غربی حوزه تجربی برجسته از ادبیات حسابداری انتقادی کنونی را تشکیل می دهند. به عنوان مثال، چشم اندازهای انتقادی حسابداری از زمان ظهور در سال ۱۹۹۰، ۶۵۱ مقاله را در ۱۰۸ مسئله به چاپ رسانده است که از میان آنها تنها ۹ مقاله به طور ویژه بر روی مسائل افریقا تمرکز داشته اند. ۱٫۱ حسابدهی مالی حسابدهی مالی در مورد مباشرت پول عمومی است؛ یک روش برای تضمین اینکه پول عمومی در طریق مسئولانه و مفید استفاده شده است، این امر در مورد تایید قانونی بودن و مشروع بودن حساب های مالی و همچنین تضمین این مطلب است که ارزش برای پول در استفاده از منابع حاصل شده است. این امر به کنترل و حذف زوائد و فساد است و شامل همخوانی با رویه های قانونی و همچنین استفاده از مکانیسم های ممیزی خارجی است. این امر الزام هر فردی است که منابع، اداره عمومی یا هر جایگاهی را در اختیار دارد که باید مورد اعتماد باشد تا استفاده حقیقی و مورد نظر منابع یا اداره مطبوع را گزارش دهد. براساس نظرات رابرنوویک (۲۰۰۹)، رابطه حسابدهی مالی ایجاد شده بین دولت و شهروندان به طرق مختلف مشکل آفرین استف دلیل این امر امکان ناپذیری عملی بررسی نزدیک و مفصل اقدامات دولت توسط شهروندان است. این شرایط باعث ایجاد نیاز به معرفی سومین بازیگران در رابطه حسابدهی شده است – نمایندگان و یا بدنه های حرفه ای که از سوی شهروندان سرپرستی غیرمستقیم بر مجریان ایجاد می کنند. براساس نظرات ساقال و چاکراپانی (۲۰۰۰) نشان دادن حسابدهی مالی چیزی بیش از ایجاد و حفظ حسابداری و سیستم های ممیزی است. این امر نشان دهنده قابلیت فنی مدیران مالی است. حسابدهی مالی کامل نیست تا زمانی که در برگیرنده فعالیت های گسترده، نگرش ها و روابط گزارش دهی بین ذینفعان باشد. ۱٫۲ فرهنگ اهمیت فرهنگ در اثرگذاری بر رفتار و توضیح آن در سیستم های اجتماعی شناخته شده است و در ادبیات مختلف بدان پرداخته شده است. یک فرهنگ سازمانی متشکل است از یک مجموعه از ارزش های مشترک، اهداف، و ایده آل ها، هنجارها برای رفتار، و نمادهای فرهنگی که رفتار افراد را هدایت می کنند. هافستد و همکاران (۲۰۱۰) بیان می کنند که محیطی که درون آن حسابداری استفاده می شود تعیین کننده ساختار سیستم حسابداری ایجاد شده است. فرهنگ یک متغیر مهم است که بر محیط حسابداری کشور اثر می گذارد و تحقیقات در کشورهای مختلف آگاهی از عوامل مهم محیطی را در مدولاسیون حسابداری و سیستم حسابدهی یک کشور تقویت می کند. تحقیق گدارد (۱۹۹۷) مدارک تجربی فراهم کرد که وقتی یک سیستم کنترل مالی با فرهنگ سازمانی همخوانی ندارد، با مقاومت روبرو می شود و در نهایت شکست می خورد. او همچنین همبستگی را بین فرهنگ سازمانی و رفتار مربوط به بودجه مشاهده کرد مخصوصا با توجه به مشارکت بودجه ای و سودمندی بودجه برای پشتیبانی از نقش مدیریتی. لیشت و همکاران (۲۰۰۷) نیز نشان دادند که هنجارهای نهادی مربوط به قانون، فساد و حسابدهی دموکراتیک قویا با ابعاد فرهنگی ملی همبستگی دارد. یک چهارچوب مفهومی که نشان دهنده روابطی است که بین حسابدهی مالی، فرهنگ و زیرساخت حسابداری وجود دارند، در شکلل ۱ ارائه شده است. الف) حسابدهی مالی – اثربخشی آن رهبری خوب را تقویت می کند. ب) فرهنگ ملی – فرهنگ بازبودن یا رازداری؛ یکدستی یا انعطاف پذیری و حرفه ای گرایی و کنترل قانونی بر اثربخشی حسابدهی مالی اثر می گذارد. ج) زیرساخت حسابداری – ماهیت پرسنل حسابداری، سیستم اطلاعات مدیریت مالی و استاندارد حسابداری بخش عمومی و ممیزی بر اثربخشی حسابدهی مالی اثر می گذارد. اثربخشی حسابدهی مالی به اثربخشی فرآیند بودجه، سیستم گزارش دهی مالی و فرآیند ممیزی بستگی دارد. جایی که حسابدهی مالی اثربخش وجود دارد و توسط یک فرآیند بودجه موثر و آشکار تعریف می شود، گزارش دهی مالی دقیق و به موقع و نظارت خارجی موثر، از سوی مسئولان منتخب و مدیران، شفافیت و بازبودن وجود خواهد داشت. از سوی دیگر، اگر فرآیند بودجه ضعیف ، گزارش دهی مالی و نظارت خارجی ناکارآمد وجود داشته باشد، فساد و سوءمدیریت ایجاد خواهد شد که منجر می شود به عملکرد ضعیف. براساس نظرات رهنما (۲۰۱۰) حسابداری نقش مهمی در نیجریه و سایر کشورهای در نوپا دارد چون مواد گسترده از فساد و سوءمدیریت مالی در دولت و بخش های خصوصی مشاهده شده است. در بخش بعدی، نظریه های حسابدهی مالی مورد بحث قرار گرفته اند. توسعه نظریه در طی چند دهه نقش مهمی در توسعه چهارچوب حسابدهی مالی برای بخش عمومی بازی می کند.
Description
As research in public sector accounting developed, the issue of the most appropriate theoretical framework to adopt remained open (Jacobs, 2012). It is the view of researchers of accounting theory that the present is not satisfactory, “that reality could be better than it is” (Laughlin, 1987, p.482), and it is this position that so clearly distinguishes critical accounting research from traditional agency and stewardship research.In the past, researchers of accountability have relied on Agency and Stewardship theories to explain the phenomena that may hinder the exchange of financial information in the accountability process (Greiling & Spraul, 2010; Caers et al., 2006; Davis et al., 1997a) .Investigating the sociopolitical context and implications of accounting and accountability systems (AAS) has been the central focus of critical accounting (Brown & Dillard, 2013). In view of the current limitations of accounting research Lehman (2006, p.761) ask that ‘how does accounting and accounting research contribute to the derivation of good decisions?”– Or the avoidance of bad decisions? The answer according to Gray (1992) lies in communitarianism, engagement and a move from processual accountability towards the development of more personal and organic accounting that involved closer personal and spiritual contact and less distance and formality that have characterized traditional accounting research. According to Rahaman (2010), there is paucity of critical accounting research that focused on Africa: Today, three major research outlets; Accounting, Organizations and Society (first issue in 1976), Accounting Auditing and Accountability Journal (first issue in 1988), and Critical Perspectives on Accounting (first issue, 1990) are flagship journals for this genre of research. Together these three journals have published approximately 2,374 papers, as of February 2009, averaging almost 100 papers annually, only 24 articles relate to Africa. However, a careful content analysis reveals that the advanced Western capitalist countries constitute the prominent empirical realm of the current critical accounting literature. For example, since its inception in 1990, Critical Perspectives on Accounting has published 651 articles in 108 issues, of which only nine articles are focused specifically on African issues. (Rahaman, 2010, p. 420)
