اثرات آنالوگ آدنوزین و متیل کزانتین بر حساسیت انسولین در عضله سولوس موش صحرایی Effects of analogues of adenosine and methyl xanthines on insulin sensitivity in soleus muscle of the rat
- نوع فایل : کتاب
- زبان : فارسی
- ناشر : الزویر Elsevier
- چاپ و سال / کشور: $1984
توضیحات
رشته های مرتبط: زیست شناسی، علوم جانوری، علوم سلولی و مولکولی و بیوشیمی
غلظت انسولین که باعث تحریک نیمی از حداکثر گلیکولیز مورد استفاده برای آماده سازی عضلات سولوس می شود، به طور معنی داری توسط آنالوگ های آدنوزین، ۲-کلرادوژنسیین و I-phenylisopropyladenosine افزایش می یابد اما به وضوح توسط آنالوگ متیل زانتین، ۸-phenyltheophylline کاهش می یابد.۲-Chloroadenosine غلظت انسولین مورد نیاز برای تحریک را گلیکولیز نیمه حداکثر، از حدود ۱۰۰ تا ۲OO ~ واحد / میلی لیتررا افزایش میدهد. ۸ -Phenyltheophylline این غلظت انسولین را از حدود ۱۰۰ تا ۱۰ پونات در میلی لیتر کاهش می دهد، اثری شبیه به آنچه توسط افزودن آدنوزین دامیناز به محیط کشت یا تمرین دادن حیوانات اهدا کننده به مدت ۴ هفته تولید می شود.
غلظت انسولین که باعث تحریک نیمی از حداکثر گلیکولیز مورد استفاده برای آماده سازی عضلات سولوس می شود، به طور معنی داری توسط آنالوگ های آدنوزین، ۲-کلرادوژنسیین و I-phenylisopropyladenosine افزایش می یابد اما به وضوح توسط آنالوگ متیل زانتین، ۸-phenyltheophylline کاهش می یابد.۲-Chloroadenosine غلظت انسولین مورد نیاز برای تحریک را گلیکولیز نیمه حداکثر، از حدود ۱۰۰ تا ۲OO ~ واحد / میلی لیتررا افزایش میدهد. ۸ -Phenyltheophylline این غلظت انسولین را از حدود ۱۰۰ تا ۱۰ پونات در میلی لیتر کاهش می دهد، اثری شبیه به آنچه توسط افزودن آدنوزین دامیناز به محیط کشت یا تمرین دادن حیوانات اهدا کننده به مدت ۴ هفته تولید می شود.
Description
۱٫ INTRODUCTION
