ژن های رنگدانه و ژن های سرطان Pigment Genes and Cancer Genes

رشته های مرتبط: پزشکی و زیست شناسی، ژنتیک، ایمنی شناسی پزشکی و ژنتیک پزشکی
سلول های رنگدانه در ماهی ها گسترش سلول های رنگدانه دو نوع عمده از سلول های رنگدانه در بدن مهره داران وجود دارد. سلول های سیاه اپیتلیوم رنگدانه ای شبکیه، لایه سلولی تاریک در چشم که منشأ نورواکتودرم دارند. در مقابل، سلول های رنگدانه پوست (کروماتوفور) که در مقاله حاضر بر آن تمرکز شده است، از تاج عصبی مشتق شده اند. تاج عصبی، یک جمعیت سلولی ناپایدار در طول تکامل اولیه جنینی است که از اکتودرم پشتی بین نئورواکتودرم و اپیدرم بعدی منشا می گیرد. از این لایه، سلول های عصبی تاج، طی جنینی تا رسیدن به مقصد نهایی خود، از طریق مسیرهای مختلف انتقال می یابند. سلول های عصبی تاج منجر به تولید حدود ۵۰ نوع سلول مختلف از جمله غضروف، سلول های عصبی و کروماتوفورها می شوند. تمام آن ها در ابتدا multipotent هستند اما به تدریج در طول نمو به سرنوشت یک سلول خاص محدود می شوند. تمایز اول می تواند بین سلول های عصبی تاج اکتومزنشیمال و غیر اکتومزنشیمال ایجاد شود. مورد بعدی در غضروف، استخوان و بافت دندان اتفاق می افتد، در صورتی که دومی تا نورون ها، گلیا و سلول های رنگدانه نیز گسترش می یابد. تمام انواع سلول های رنگدانه از یک سلول پیش ساز رایج نمو پیدا می کنند (شکل ۱). انواع سلول های رنگدانه در ماهی ها در ماهی استخوانی، شش نوع اصلی سلول های رنگدانه را می توان شناسایی کرد که هر کدام در اندامک های رنگدانه ای تخصصی، رنگدانه مشخصی را نشان می دهند (شکل ۲). ملانوفور، یوملانین سیاه تا قهوه ای رنگ را در ملانوزوم های خود سنتز می کند (شکل ۲). ماهی های استخوانی، برعکس پستانداران و پرندگان، فئوملانین روشن تر را تولید نمی کنند. ایریدوفورهای بازتاب کننده ی فلزی، پورین های کریستالی به خصوص گوانین را ذخیره می کنند، بنابراین پلاکت-های منعکس کننده نامیده می شوند (شکل ۲(a)). لئوکوفورهای کرمی-سفید نیز در لئوکوزوم های خود حاوی پورین هستند (شکل ۲(b)). ایریدوفور و لئوکوفورها بسیار به هم نزدیک هستند و با انعکاس نور، رنگ ساختاری ایجاد می کنند. کروماتوفورهای زرد تا قرمز بر اساس رنگ کلی آن ها یا به عنوان زانتوفور (زرد رنگ، شکل ۲(a)) یا به عنوان اریتروفورها (قرمز) طبقه بندی می شوند. هر دو نوع سلول رنگدانه در اندامک های رنگدانه ای خود (پترینوزوم ها )، رنگدانه های پتریدین زرد تا قرمز تولید می کنند، که به ترتیب زانتوزوم یا اریتروزوم نامیده می شوند. علاوه بر این زانتوفورها و اریتروفورها ممکن است رنگدانه های کارتنوئیدی زرد تا قرمز رنگ به دست آمده از غذا در وزیکول های کارتنوئیدی را در خود ذخیره کنند. سیانوفورهای آبی رنگ تاکنون فقط در دو گونه از خانواده ی Callionymidae (dragonets)، یعنی mandarinfish Synchiropus splendidus و picruresque dragonet S. picturatus مشاهده شده است. اندامک های رنگدانه ای این سلول ها، سیانوزوم نامیده می شود، که از یک رنگدانه آبی رنگ واقعی تشکیل شده است. در سایر ماهی ها، رنگ آبی معمولا به عنوان یک رنگ ساختاری تولید شده توسط ایریدوفورها نشان داده می شود. پراکنش کروماتوفورها، اغلب ترکیبی از لایه های انباشته شده از انواع مختلف سلول های رنگدانه، تنوع بی پایان از راه راه، لکه و تکه های از انواع رنگ ها را در ماهی های استخوانی تولید می کند. با توجه به دانش بالای ما، ملانوفورها و ایریدوفورها تنها نوع از سلول های رنگدانه هستند که تاکنون برای agnathan (lamprey و hagfish)، ماهی های غضروفی (sharks و rays) و ماهی های lobe-fin (coelacanth و lungfish) شرح داده شده اند (همچنین پوست: رنگ بندی و کروماتوفورها در ماهی ها را مشاهده کنید).