توضیحات
رشته های مرتبط: مهندسی عمران، مهندسی راه و ترابری، مدیریت ساخت و عمران محیط زیست
مقدمه بسیاری از پیشرفت ها در برنامه ریزی،طراحی ،ساخت و نگهداری(حفاظت) از کف سازی ها در قرن گذشته اتفاق افتاده است. مدیریت روسازی، از آن جایی که امروزه به عنوان بخشی از مدیریت سرمایه ای کلی عمل کرده است،از تلاش های ابتدایی اولیه در دهه ی ۱۹۶۰ برای رسیدن به تکنولوژی جامع ،فرآیندی اقتصادی ، و مبتنی بر تجارت نمو داشته است. دو کتاب در رابطه با PMS در دهه ی ۱۹۷۰ منتشر شد [۱,۲] و تشکیل دهنده ی روش های بسیاری جهت تضمین پیشرفت ها و اجرای سیستم های مدیریت روسازی در سرتاسر جهان بودند.اسناد(مدارک) مرتبط شامل بسیاری از راهنما ها ،کتاب های راهنما (کتاب دستی،نظام نامه ) ها ،گزارش ها ، و مجموعه ای گسترده از نشریات،که اکثرا قابلیت دسترسی به آن ها در وب سایت های سازمان موجود است.به کلی اخیرا،راهنمای مدیریت و طراحی سرمایه روسازی کانادا ابزاری ارزشمند را برای شاغلان(در مقام وکالت) و برای دانشکده و دانشگاه در سطح آموزش فراهم کرده است. آخرین کتاب اصلی PMS ،مدیریت مدرن رو سازی،در سال ۱۹۹۴ منتشر شده است،در حوزه و محتوا جامع است و همچنان در دانشگاه و محیط های حرفه ای مورد استفاده است]۴[ .در دانشگا ها به عنوان متن(نوشته) ای برای کلاس ها در سطح ارشد و لیسانس استفاده می شود.حرفه ای ها از جهت مطالعه ی مفهوم گسترده ی سیستم های مدیریت کف سازی،یا به صورت مطالعه ای که توسط خودشان انجام می شود و یا در کارگاه(محیط) آموزشی استفاده می کنند. از سال ۱۹۹۴ تحولی دراستفاده(کاربرد) سیستم های مدیریت روسازی بوجود آمد.سازمان های بزرگی در سطح ملی و دولتی به استفاده از سیستم های مدیریت روسازی به عنوان بخشی حیاتی از استراتژی مدیریت سرمایه در انجام مسئولیتشان برای جامعه ادامه دادند.این عمل به سازمان های محلی و شهری با مسئولیت های سرمایه ای روسازی و دیگر موارد نیز منتقل شده است. با این حال،کاربرد PMS در تمامی مناطق از بخش های عمومی از پروژه ی در سطح PMS به کاربرد گسترده تر در سطح شبکه ای انتقال پیدا کرده است.به عنوان نتیجه ای از این انتقال،این به نظر بسیار واضح به نظر میرسد برای نویسندگان که این کتاب باید در درجه ی اول با PMS در سطح شبکه مقابله کند و پس از آن انجام شود.از آن جایی که مفاهیم اساسی و رویکرد همچنان از سال ۱۹۹۴ اعمال می شود،این کتاب تغییرات،پیشرفت ها ، و کاربردهای توسعه یافته را از سال ۱۹۹۴ بدست می دهد.به عنوان یک مقایسه، [۴] این محتوا را برای مطالعات PMS پایه ای فراهم می کند،درحالیکه این کتاب مفاهیم و کاربردها را برای مطالعات پیشرفته به روز رسانی میکند. به عبارت دیگر،نویسندگان مفاهیم و مدل های روسازی پایه را تکرار نمیکنند. خواننده ممکن است ان ها را در [۴,۵] بدست آورد.مدل های طراحی در اینجا در رابطه با MEPDG پوشش داده شده اند [۶].این کتاب توسعه ی مدیریت سرمایه را به عنوان پایه و اساس بودنش از مدیریت روسازی در فصل ۴۶ از [۴] توضیح میدهد اما آن جزئیات مدیریت سرمایه را که در کتابی توسط [۷] ارائه شده را پوشش نمیدهد.
مقدمه بسیاری از پیشرفت ها در برنامه ریزی،طراحی ،ساخت و نگهداری(حفاظت) از کف سازی ها در قرن گذشته اتفاق افتاده است. مدیریت روسازی، از آن جایی که امروزه به عنوان بخشی از مدیریت سرمایه ای کلی عمل کرده است،از تلاش های ابتدایی اولیه در دهه ی ۱۹۶۰ برای رسیدن به تکنولوژی جامع ،فرآیندی اقتصادی ، و مبتنی بر تجارت نمو داشته است. دو کتاب در رابطه با PMS در دهه ی ۱۹۷۰ منتشر شد [۱,۲] و تشکیل دهنده ی روش های بسیاری جهت تضمین پیشرفت ها و اجرای سیستم های مدیریت روسازی در سرتاسر جهان بودند.اسناد(مدارک) مرتبط شامل بسیاری از راهنما ها ،کتاب های راهنما (کتاب دستی،نظام نامه ) ها ،گزارش ها ، و مجموعه ای گسترده از نشریات،که اکثرا قابلیت دسترسی به آن ها در وب سایت های سازمان موجود است.به کلی اخیرا،راهنمای مدیریت و طراحی سرمایه روسازی کانادا ابزاری ارزشمند را برای شاغلان(در مقام وکالت) و برای دانشکده و دانشگاه در سطح آموزش فراهم کرده است. آخرین کتاب اصلی PMS ،مدیریت مدرن رو سازی،در سال ۱۹۹۴ منتشر شده است،در حوزه و محتوا جامع است و همچنان در دانشگاه و محیط های حرفه ای مورد استفاده است]۴[ .در دانشگا ها به عنوان متن(نوشته) ای برای کلاس ها در سطح ارشد و لیسانس استفاده می شود.حرفه ای ها از جهت مطالعه ی مفهوم گسترده ی سیستم های مدیریت کف سازی،یا به صورت مطالعه ای که توسط خودشان انجام می شود و یا در کارگاه(محیط) آموزشی استفاده می کنند. از سال ۱۹۹۴ تحولی دراستفاده(کاربرد) سیستم های مدیریت روسازی بوجود آمد.سازمان های بزرگی در سطح ملی و دولتی به استفاده از سیستم های مدیریت روسازی به عنوان بخشی حیاتی از استراتژی مدیریت سرمایه در انجام مسئولیتشان برای جامعه ادامه دادند.این عمل به سازمان های محلی و شهری با مسئولیت های سرمایه ای روسازی و دیگر موارد نیز منتقل شده است. با این حال،کاربرد PMS در تمامی مناطق از بخش های عمومی از پروژه ی در سطح PMS به کاربرد گسترده تر در سطح شبکه ای انتقال پیدا کرده است.به عنوان نتیجه ای از این انتقال،این به نظر بسیار واضح به نظر میرسد برای نویسندگان که این کتاب باید در درجه ی اول با PMS در سطح شبکه مقابله کند و پس از آن انجام شود.از آن جایی که مفاهیم اساسی و رویکرد همچنان از سال ۱۹۹۴ اعمال می شود،این کتاب تغییرات،پیشرفت ها ، و کاربردهای توسعه یافته را از سال ۱۹۹۴ بدست می دهد.به عنوان یک مقایسه، [۴] این محتوا را برای مطالعات PMS پایه ای فراهم می کند،درحالیکه این کتاب مفاهیم و کاربردها را برای مطالعات پیشرفته به روز رسانی میکند. به عبارت دیگر،نویسندگان مفاهیم و مدل های روسازی پایه را تکرار نمیکنند. خواننده ممکن است ان ها را در [۴,۵] بدست آورد.مدل های طراحی در اینجا در رابطه با MEPDG پوشش داده شده اند [۶].این کتاب توسعه ی مدیریت سرمایه را به عنوان پایه و اساس بودنش از مدیریت روسازی در فصل ۴۶ از [۴] توضیح میدهد اما آن جزئیات مدیریت سرمایه را که در کتابی توسط [۷] ارائه شده را پوشش نمیدهد.
Description
Many advances in the planning, design, construction, and maintenance of pavements have occurred in the past century. Pavement management, as practiced today as part of overall asset management, has evolved from early rudimentary efforts in the 1960s to a comprehensive technology, economic, and business-based process. The first two books on PMS were published in the 1970s [1,2] and in many ways were a catalyst for ensuring developments and implementation of pavement management systems worldwide. Related documents include many guides, manuals, reports, and a vast array of publications, most of which can be accessed on agency websites. Quite recently, the Canadian Pavement Asset design and Management Guide [3] has provided a valuable tool for practitioners and for college and university level instruction. The last major PMS book, Modern Pavement Management, published in 1994, is comprehensive in scope and content and is still used in both university and professional environments [4]. In universities it is used as a text for senior and graduate level classes. Professionals use it to study the broad concept of pavement management systems, either by self-study or in a workshop environment. Since 1994, there has been a transition in application of pavement management systems. Large agencies at the national and state level continue to use pavement management systems as a vital part of their asset management strategy in fulfilling their responsibility to society. This practice has also been transmitted to local and city agencies with pavement and other assets responsibility. However, application of PMS in all areas of the public sector has migrated from project-level PMS to broader application at the network level. As a result of this transition, it seemed clear to the authors that this book should deal primarily with the network-level PMS and so it does. Since the basic concepts and approach from 1994 still apply, this book picks up changes, improvements, and application developed since 1994. As a comparison, [4] provides the content for basic PMS studies, while this book updates concepts and applications for advanced studies. In other words, the authors do not repeat the basic pavement design models and concepts. The reader may obtain those in [4,5]. The design models covered herein relate to MEPDG [6]. This book explains the development of asset management as it stemmed from pavement management in Chapter 46 of [4] but it does not cover asset management details that are presented in a book by [7].