ارزیابی معماری سازمانی: بررسی ادبیات منظم ENTERPRISE ARCHITECTURE EVALUATION: A SYSTEMATIC LITERATURE REVIEW
- نوع فایل : کتاب
- زبان : فارسی
توضیحات
رشته های مرتبط: مهندسی فناوری اطلاعات و مدیریت، معماری سازمانی، مدیریت سیستم های اطلاعات، مدیریت کسب و کار و سیستم های اطلاعاتی پیشرفته
با کلی‌نگری درگیر با انسجام در میان عناصر سازمانی مانند استراتژی سازمانی، نیازهای کسب‌وکار و نقش توابع IT در حمایت از کسب‌وکار، معماری سازمانی (EA) به‌منظور تبدیل‌شدن به مزیت اصلی رقابتی رشد کرده است. اگرچه EA یک حوزه پژوهشی بالغ است، اما برای فهمیدن چگونگی کار کمی انجام‌گرفته است، برای مثال، شکل‌ها یا عناصر سازمانی دیگر با کل EA همکاری می‌کنند. این مقاله بررسی مقالاتی در مورد تکامل EA را ارائه می‌کند. انواع مختلفی از تکامل به‌منظور اطمینان از نیازهای EA که به‌وسیله نوآوری‌های مختلف IT تأمین‌شده، ضروری هستند. بااین‌حال، ارزیابی EA توجه کمی را در ادبیات دانشگاهی جذب کرده است. بنابراین، هدف از بازبینی این مقاله بررسی این موضوع است، که می‌تواند به‌عنوان یک تابع برای توسعه زمینه بیشتر به کار گرفته شود. به‌طورکلی، این تحقیق نشان می‌دهد درحالی‌که مطالعات کمی در این زمینه انجام‌شده است، تحقیقات به‌طور خاصی فاقد مطالعات تجربی از چگونگی تکامل EA در عمل است، درحالی‌که دیدگاه‌های کلی نسبت به تکامل EA تقریباً غیر موجود هستند. کلمات کلیدی: معماری سازمانی، ارزیابی، بررسی ادبیات، سنجش‌ها ۱- مقدمه در یک دنیای بسیار مشتق شده از فن‌آوری اطلاعات، و جایی که بازدهی از طریق IT و تصمیم‌گیری از طریق استفاده از اطلاعات محوری به‌منظور به دست آوردن یا، حفظ، مزیت‌های رقابتی، EA، و زمینه‌های مرتبط، افزایش‌یافته، نسبت به هر چیزی مهم‌تر هست (زا چمن ۱۹۹۷). با توجه به این واقعیت که EA، به‌عنوان مرکز خود، ” آنالیزها و مستندات یک سازمان در حالت‌های آینده و فعلی خود از یک استراتژی یکپارچه، کسب‌وکار، و دیدگاه فن‌آوری” را آسان می‌سازد(برنارد، ۲۰۱۲)، EA انسجام سراسر کسب‌وکار- بین واحدهای کسب‌وکار، استراتژی، مدیریت و IT را توانمند می‌سازد. به‌طور سنتی، EA نسبت به درک و ارائه مؤلفه اساسی سازمان از طریق مدل‌سازی روش‌ها و نمادها متمرکزشده است. بااین‌حال، توجه کمی به برپایی و به‌کارگیری مفاهیم EA در سازمان‌ها شده است (لوح و لنگر ۲۰۱۲). همان‌طور که توسط لوح و لنگر اشاره شد (۲۰۱۲)، مدیریت EA (EAM) از جاسازی نشدن مناسب در سازمان و شیوه‌های موجود مدیریتی IT رنج می‌برد. بنابراین، درحالی‌که تحقیقات EA و شیوه‌ها به‌طور عمده با آنالیزهای کلی و مستندسازی سازمانی مشغول شده‌اند، وقتی‌که آن برای چگونگی تحقق ایده‌ها و طرح‌های معماری از طریق پروژه‌های روزانه، و سیستم پیاده‌سازی و غیره به وجود می‌آید، دانش را کم دارد. و اینکه چگونه این عناصر با معماری همکاری می‌کنند. به‌عنوان نتیجه فقدان عملیاتی EA، گروه‌های معماری در کسب‌وکارها و زمینه کلی، اغلب برای عمل کردن به‌عنوان یک محل مناسب موردانتقاد قرارگرفته‌اند (کوخ ۲۰۰۵)، که مدل‌ها و مباحث نظری از نگرانی‌های عملی کسب‌وکار قطع می‌شوند- درنتیجه هیچ ارزشی به سازمان افزوده نمی‌شود. به خاطر اینکه EA یک‌رشته نسبتاً جدید است، توجه آن به سطوح مفهومی شبیه به یک نقطه طبیعی خروج به نظر می‌رسد. از طرف دیگر، به نظر می‌رسد – بیشتر از ۲۵ سال بعد از اولین مقاله زاکمن (۱۹۸۷)- حالا موقع آن است که در نظر بگیریم که چگونه اهداف و مزایای دفاع شده از طریق EA تعریف‌شده‌اند و می‌توانند از طریق فعالیت‌های عملیاتی تضمین شوند که سازمان‌های امروزی را شکل و تغییر شکل دهند. علاوه براین، با حرکت از یک نظم و انضباط فنی مهم متمرکز بر مشکلات فنی کوچک و راه‌حل‌ها به سمت نظم و انضباط کسب‌وکار ، EA باید نشانه‌های روشن‌تری را فراهم کند که طرح‌های IT حرکت دهنده کسب‌وکار در مسیری درست می‌باشند ( فانستند و سابرامانی ۲۰۰۹). چگونه هر دو هدف پروژه‌های فردی را به اهداف گسترده‌سازمانی کشف‌شده توسط فانستاد و رابرستون (۲۰۰۶) پیوند بزنیم، چیزی که اهمیت تضمین هم ترازی بین سه سطح کسب‌وکار را این‌گونه بیان می‌کنند: سطح شرکت، سطح کسب‌وکار و سطح گروه پروژه. این از طریق مثال حکومت شرکت گسترده و مکانیسم ارتباط انجام‌شده است (فانستاد و رابرتسون ۲۰۰۶). اگرچه این دستورالعمل‌های کلی وجود دارند، اما هم عملکرد و هم تئوری به نظر می‌رسند که فاقد نشانه‌های واقعی در مورد اینکه چگونه در هر پروژه با معماری نهایی همکاری می‌کنند هستند. این چیزی بود که تحقیق پشت این مقاله را تحریک کرد، باهدف بیان کردن فقدان دانش بر اینکه چگونه EA می‌تواند به‌وسیله جستجو کردن درک این شیوه‌ها به‌منظور ارزیابی اینکه چگونه عناصر مختلف با معماری ارائه‌شده همکاری می‌کنند، به کار گرفته شود. مقاله با این سؤال تحقیق آغاز شد: دانش فعلی و تحقیق بر روی تکامل EA چیست؟ و شکاف‌های تحقیقاتی که باید در این موضوع بیان شوند چیست؟ این مقاله این‌گونه پیگیری می‌شود. بخش بعدی بیشتر مفهوم EA و تکامل EA را به‌منظور بازبینی از زمینه‌های مطالعه شده برای خواننده ارائه می‌کند. علاوه بر این مفهوم EA برای هدایت تجزیه‌وتحلیل بیشتر ادبیات بررسی‌شده به‌وسیله شیوه‌های رایج برای ارزیابی همکاری با EA در نظر گرفته‌شده بود. مفهوم به‌وسیله جزئیات روش‌شناسی بازبینی پیگیری می‌شود و تجزیه تحلیل همکاری‌ها به‌طور موفقیت‌آمیزی از طریق فرایند تحقیق شناخته می‌شوند. از این به بعد، این تحقیق بر روی ارزیابی EA بحث می‌کند. بر اساس تجزیه تحلیل‌ها و بحث‌ها، نتیجه‌گیری بر اساس حالت این تحقیق و روش‌های آن برای تحقیق بیشتر ممکن می‌شود – بدین‌وسیله به دو سؤال تحقیق پرداخته می‌شود. به‌منظور درک بهتر از اینکه چگونه EA می‌تواند ارزیابی شود، یک درک کلی از EA و مفهوم‌های اصلی آن ضروری است. بر این اساس، پاراگراف زیر، مفهوم EA به‌عنوان پایه و اساس برای بازبینی بیشتر را فراهم خواهد کرد.
با کلی‌نگری درگیر با انسجام در میان عناصر سازمانی مانند استراتژی سازمانی، نیازهای کسب‌وکار و نقش توابع IT در حمایت از کسب‌وکار، معماری سازمانی (EA) به‌منظور تبدیل‌شدن به مزیت اصلی رقابتی رشد کرده است. اگرچه EA یک حوزه پژوهشی بالغ است، اما برای فهمیدن چگونگی کار کمی انجام‌گرفته است، برای مثال، شکل‌ها یا عناصر سازمانی دیگر با کل EA همکاری می‌کنند. این مقاله بررسی مقالاتی در مورد تکامل EA را ارائه می‌کند. انواع مختلفی از تکامل به‌منظور اطمینان از نیازهای EA که به‌وسیله نوآوری‌های مختلف IT تأمین‌شده، ضروری هستند. بااین‌حال، ارزیابی EA توجه کمی را در ادبیات دانشگاهی جذب کرده است. بنابراین، هدف از بازبینی این مقاله بررسی این موضوع است، که می‌تواند به‌عنوان یک تابع برای توسعه زمینه بیشتر به کار گرفته شود. به‌طورکلی، این تحقیق نشان می‌دهد درحالی‌که مطالعات کمی در این زمینه انجام‌شده است، تحقیقات به‌طور خاصی فاقد مطالعات تجربی از چگونگی تکامل EA در عمل است، درحالی‌که دیدگاه‌های کلی نسبت به تکامل EA تقریباً غیر موجود هستند. کلمات کلیدی: معماری سازمانی، ارزیابی، بررسی ادبیات، سنجش‌ها ۱- مقدمه در یک دنیای بسیار مشتق شده از فن‌آوری اطلاعات، و جایی که بازدهی از طریق IT و تصمیم‌گیری از طریق استفاده از اطلاعات محوری به‌منظور به دست آوردن یا، حفظ، مزیت‌های رقابتی، EA، و زمینه‌های مرتبط، افزایش‌یافته، نسبت به هر چیزی مهم‌تر هست (زا چمن ۱۹۹۷). با توجه به این واقعیت که EA، به‌عنوان مرکز خود، ” آنالیزها و مستندات یک سازمان در حالت‌های آینده و فعلی خود از یک استراتژی یکپارچه، کسب‌وکار، و دیدگاه فن‌آوری” را آسان می‌سازد(برنارد، ۲۰۱۲)، EA انسجام سراسر کسب‌وکار- بین واحدهای کسب‌وکار، استراتژی، مدیریت و IT را توانمند می‌سازد. به‌طور سنتی، EA نسبت به درک و ارائه مؤلفه اساسی سازمان از طریق مدل‌سازی روش‌ها و نمادها متمرکزشده است. بااین‌حال، توجه کمی به برپایی و به‌کارگیری مفاهیم EA در سازمان‌ها شده است (لوح و لنگر ۲۰۱۲). همان‌طور که توسط لوح و لنگر اشاره شد (۲۰۱۲)، مدیریت EA (EAM) از جاسازی نشدن مناسب در سازمان و شیوه‌های موجود مدیریتی IT رنج می‌برد. بنابراین، درحالی‌که تحقیقات EA و شیوه‌ها به‌طور عمده با آنالیزهای کلی و مستندسازی سازمانی مشغول شده‌اند، وقتی‌که آن برای چگونگی تحقق ایده‌ها و طرح‌های معماری از طریق پروژه‌های روزانه، و سیستم پیاده‌سازی و غیره به وجود می‌آید، دانش را کم دارد. و اینکه چگونه این عناصر با معماری همکاری می‌کنند. به‌عنوان نتیجه فقدان عملیاتی EA، گروه‌های معماری در کسب‌وکارها و زمینه کلی، اغلب برای عمل کردن به‌عنوان یک محل مناسب موردانتقاد قرارگرفته‌اند (کوخ ۲۰۰۵)، که مدل‌ها و مباحث نظری از نگرانی‌های عملی کسب‌وکار قطع می‌شوند- درنتیجه هیچ ارزشی به سازمان افزوده نمی‌شود. به خاطر اینکه EA یک‌رشته نسبتاً جدید است، توجه آن به سطوح مفهومی شبیه به یک نقطه طبیعی خروج به نظر می‌رسد. از طرف دیگر، به نظر می‌رسد – بیشتر از ۲۵ سال بعد از اولین مقاله زاکمن (۱۹۸۷)- حالا موقع آن است که در نظر بگیریم که چگونه اهداف و مزایای دفاع شده از طریق EA تعریف‌شده‌اند و می‌توانند از طریق فعالیت‌های عملیاتی تضمین شوند که سازمان‌های امروزی را شکل و تغییر شکل دهند. علاوه براین، با حرکت از یک نظم و انضباط فنی مهم متمرکز بر مشکلات فنی کوچک و راه‌حل‌ها به سمت نظم و انضباط کسب‌وکار ، EA باید نشانه‌های روشن‌تری را فراهم کند که طرح‌های IT حرکت دهنده کسب‌وکار در مسیری درست می‌باشند ( فانستند و سابرامانی ۲۰۰۹). چگونه هر دو هدف پروژه‌های فردی را به اهداف گسترده‌سازمانی کشف‌شده توسط فانستاد و رابرستون (۲۰۰۶) پیوند بزنیم، چیزی که اهمیت تضمین هم ترازی بین سه سطح کسب‌وکار را این‌گونه بیان می‌کنند: سطح شرکت، سطح کسب‌وکار و سطح گروه پروژه. این از طریق مثال حکومت شرکت گسترده و مکانیسم ارتباط انجام‌شده است (فانستاد و رابرتسون ۲۰۰۶). اگرچه این دستورالعمل‌های کلی وجود دارند، اما هم عملکرد و هم تئوری به نظر می‌رسند که فاقد نشانه‌های واقعی در مورد اینکه چگونه در هر پروژه با معماری نهایی همکاری می‌کنند هستند. این چیزی بود که تحقیق پشت این مقاله را تحریک کرد، باهدف بیان کردن فقدان دانش بر اینکه چگونه EA می‌تواند به‌وسیله جستجو کردن درک این شیوه‌ها به‌منظور ارزیابی اینکه چگونه عناصر مختلف با معماری ارائه‌شده همکاری می‌کنند، به کار گرفته شود. مقاله با این سؤال تحقیق آغاز شد: دانش فعلی و تحقیق بر روی تکامل EA چیست؟ و شکاف‌های تحقیقاتی که باید در این موضوع بیان شوند چیست؟ این مقاله این‌گونه پیگیری می‌شود. بخش بعدی بیشتر مفهوم EA و تکامل EA را به‌منظور بازبینی از زمینه‌های مطالعه شده برای خواننده ارائه می‌کند. علاوه بر این مفهوم EA برای هدایت تجزیه‌وتحلیل بیشتر ادبیات بررسی‌شده به‌وسیله شیوه‌های رایج برای ارزیابی همکاری با EA در نظر گرفته‌شده بود. مفهوم به‌وسیله جزئیات روش‌شناسی بازبینی پیگیری می‌شود و تجزیه تحلیل همکاری‌ها به‌طور موفقیت‌آمیزی از طریق فرایند تحقیق شناخته می‌شوند. از این به بعد، این تحقیق بر روی ارزیابی EA بحث می‌کند. بر اساس تجزیه تحلیل‌ها و بحث‌ها، نتیجه‌گیری بر اساس حالت این تحقیق و روش‌های آن برای تحقیق بیشتر ممکن می‌شود – بدین‌وسیله به دو سؤال تحقیق پرداخته می‌شود. به‌منظور درک بهتر از اینکه چگونه EA می‌تواند ارزیابی شود، یک درک کلی از EA و مفهوم‌های اصلی آن ضروری است. بر این اساس، پاراگراف زیر، مفهوم EA به‌عنوان پایه و اساس برای بازبینی بیشتر را فراهم خواهد کرد.
Description
By being holistically preoccupied with coherency among organizational elements such as organizational strategy, business needs and the IT functions role in supporting the business, enterprise architecture (EA) has grown to become a core competitive advantage. Though EA is a maturing research area, little has been done to understand how e.g. projects, application or other organizational elements contribute to the overall EA. The current paper presents a literature review on EA evaluation. Different types of evaluation are a necessity in order to ensure that EA demands are being met by disparate IT initiatives. Still, EA evaluation has attracted little attention within academic literature. Thus, the aim of the current review is to get an overview of the topic, which can serve as a foundation for further development of the field. Overall, the study shows that while little research has been done within this area, research is especially lacking regarding empirical studies of how EA evaluation unfolds in practice, while holistic views on EA evaluation is almost non-existing.
