توضیحات
بعد از گذشت حدوداً ۱۰ سال از شروع مذاکرات هسته ای و سلها بحث و گفتگو پیرامون رسیدن به راه حلی جامع و مورد توافق طرفین، بالاخره در ۳ آذر ۱۳۹۲ مطابق با ۲۴ November , 2013 قراردادی به عنوان ( Joint Plan of Action ) یا هان «برنامه اقدام مشترک » بین کشورهای ۱+ ۵ و جمهوری اسامی ایران منعقد گردید. در واقع در طی این سالها همه تلاش و کوشش تیم های دیپلماسی طرفین برای رسیدن به یک چهارچوب مورد توافق طرفین بود تا مبنای اقدامات آینده قرار گیرد. این مهم در این قرارداد به وقوع پیوست و واضح است که زین پس دیگر بحثی پیرامون چهارچوب همکاری به وقوع نمی پیوندد بلکه گفتگوهای بعدی برای تبیین را هکارهای عملیاتی کردن این توافق صورت می پذیرد. از این روست که محتوای این توافق بسیار مهم و اثرگذار است. این توافق مانند ریلی عمل می کند که مسیر آینده قطار مذاکرات را مشخص مینماید.