توضیحات
عدم تمایل دانشمندان تا این اواخر به بررسی قویترین احساس آدمی زاده را منوط به پیچیدگی های سر در گم کننده اسرار عشق در برابر ذهن کاوشگر آدمی دانسته. آنان ( دانشمندان ) احساسات ( پست تری به تعبیر من ) غریزی مانند ترس ، خشم را با سنجش ضربان قلب ( مولوی در قرن هفتم در دومین تمثیل مثنوی به این شیوه – نبض گیری و فهم اسرار درون دخترک کنیزی که معشوقه پادشاه شد – پرداخته است !! ) شدت تنفس، انقباض عضلات ، مجموعه ای از عکس العملهای غیر ارادی ، اندازه گیری کرده و میکنند( امروزه هم مدرنازسیون ابزارآلات بهتری را عرضه داشته است ) اما او مدعی است که عشق اثری مشخص روی وسایل سنجش بجای نگذشته.