توضیحات
سینمای با عنوان غلط اما متداولشدهی «اکشن»، در اینجا برای اکثر دوستداران سینما مصادیق آشنا و آشکاری دارد به طوری که حتی اگر به مؤلفههای آن دقیق و منظم فکر نکرده باشند، خیلی راحت آن را تشخیص میدهند. تمام فیلمهایی که داستان خود را با صحنههای پرتحرک و پر از زد و خورد پیش ببرند و نزاع بدنی آدمها و ابزارها بخش عمدهیی از زمان فیلم را به خود اختصاص دهد، در گونهی اکشن جای میگیرند. اکشن بهطور معمول پیوند نزدیکی با سینمای تریلر دارد، با این تفاوت که در آثار تریلر یک بارِ تعلیقی - معمایی به داستان اضافه شده و مکان رویداد منطقهیی خاص و منحصر به فرد میشود ولی سینمای اکشن لزوماً نیازمند چنین خاصشدنی نیست. نمونهی درستی از یک اکشن / تریلر موفق را میتوان سهگانهی «بورن» دانست.
آثار اکشن معمولاً بالاترین میزان فروش در دنیا را به خود اختصاص میدهند اما تنها نمونههای معدودی از آنها از سوی منتقدان و تماشاگران خاص سینما مورد توجه قرار میگیرند. در مورد همین فیلمهاست که اصطلاح «فیلمهای پاپکورنی» به کار برده میشود، یعنی فیلمهایی که مخاطبانشان - اکثراً نوجوانان و جوانان زیر 30 سال - با چیپس و پاپکورن به تماشای آنها مینشینند و نیاز چندانی به تعمق و تمرکز در فیلم روی پرده ندارن
آثار اکشن معمولاً بالاترین میزان فروش در دنیا را به خود اختصاص میدهند اما تنها نمونههای معدودی از آنها از سوی منتقدان و تماشاگران خاص سینما مورد توجه قرار میگیرند. در مورد همین فیلمهاست که اصطلاح «فیلمهای پاپکورنی» به کار برده میشود، یعنی فیلمهایی که مخاطبانشان - اکثراً نوجوانان و جوانان زیر 30 سال - با چیپس و پاپکورن به تماشای آنها مینشینند و نیاز چندانی به تعمق و تمرکز در فیلم روی پرده ندارن