وندیداد

وندیداد کتاب وندیداد یکی از بخش‌های پسین اوستای نو است که برخی از پژوهشگران آن را به کلی جدا و متمایز از دیگر بخش‌ها و نماینده‌ی آیین‌ها و داد گذاری های مغان باختری یا مادی می‌دانند. از این بخش تاکنون ترجمه‌ی پارسی رسایی که، هم از حیث زبان و هم از نظر یادداشت‌ها و توضیح‌ها و درک و دریافت دشواری‌های فراوان متن، امروزی و علمی باشد و بتواند پرسش‌های خوانندهٔ پژوهندهٔ کنونی را پاسخ گوید، انتشار نیافته است. در گزارش اوستای پورداوود نیز جای وندیداد خالی ماند. استاد گزارش این بخش را در سال‌های اوج کار و کوشش پژوهشی خود به انجام رسانده؛ اما ویرایش و تدوین نهایی آن را موکول به پایان یافتن کار انتشار دیگر بخش‌های گزارش خود کرده بود. وی در پاسخ این پرسش نگارنده که چرا اقدام به انتشار آن نمی‌کند، چنین استدلال می‌کرد که این گزارش چند ده سال پیش صورت پذیرفته و نیازمند بررسی و مقابلهٔ دوباره با متن و منابع مربوط بدان و ویرایشی سرتاسری است که، در سال‌های پیری و ناتوانی، دیگر از وی برنمی آید و انتشار آن را به همان صورتی که هست نیز روا نمی‌داند و امیدوار است که روزی یکی از همکاران و دوستان جوان وی این کار را به نحو شایسته‌ای به سرانجام برساند. دست نویس سالخوردهٔ گزارش وندیداد تا واپسین روزهای زندگی استاد روی میز کار او بود؛ اما متأسفانه پس از درگذشت وی، دقت کافی در حفظ میراث پژوهشی او به عمل نیامد و آن دست نویس نیز در میان کاغذها و یادداشت‌های دیگر وی پراکنده شد و در نقل و انتقال‌های خانوادگی از میان رفت و بدین سان، کار انتشار گزارش پارسی وندیداد پورداوود به کلی منتفی شد. نگارندهٔ این گفتار که در دو دهه‌ی اخیر دست اندر کار گزارش سرتاسری همه‌ی نوشتارهای اوستایی بود، بر این باور است که در یک پژوهش اوستا شناختی جامع، این بخش از نامه‌ی کهن را نمی‌توان و نباید نادیده انگاشت. کلمات کلیدی: کتاب اوستا، اوستا شناختی، اوستای نو، موبدان زرتشتی، نوشتارهای اوستایی، وندیداد، برچسب‌ها: کتاب اوستا، اوستا شناختی، اوستای نو، موبدان زرتشتی، نوشتارهای اوستایی، وندیداد