پهنه بندی خطر فرسایش منطقه ای برای پشتیبانی تصمیم گیری: یک مطالعه موردی از غرب افریقا / Regional erosion risk mapping for decision support: A case study from West Africa

پهنه بندی خطر فرسایش منطقه ای برای پشتیبانی تصمیم گیری: یک مطالعه موردی از غرب افریقا Regional erosion risk mapping for decision support: A case study from West Africa

  • نوع فایل : کتاب
  • زبان : فارسی
  • ناشر : الزویر Elsevier
  • چاپ و سال / کشور: 2016

توضیحات

چاپ شده در مجله سیاست استفاده از زمین – Land Use Policy
رشته های مرتبط کشاورزی، زمین شناسی، زمین شناسی زیست محیطی، زمین شناسی مهندسی، علوم خاک، فرسایش خاک، مدیریت منابع خاک
۱٫ مقدمه تخریب سرزمین یکی از جدی ترین مسائل محیط جهانی زمان ما است (؛ رینولدز و استافورد اسمیت، ۲۰۰۲ دریگنه، ۱۹۹۸). فعالیت استفاده از زمین در میان محرک های اصلی تخریب زمین در سراسر جهان هستند. این فعالیت ها شکل سطحی دارند و می تواند تغییرات قابل توجهی به پدیده های طبیعی را القا کنند (استفن و همکاران، ۲۰۰۷). فعالیت های انسانی در قلب چند چالش محیطی می باشد. در واقع، تسلط انسان ، موجب تبدیل و تغییر اکوسیستم به نفع خود و در عین حال اغلب به قیمت از بین رفتن الگوهای زیست محیطی جهانی و روند آن ها می شود (زیکا و ارب، ۲۰۰۹). اقدامات حفاظت آب و خاک (بو خیر و همکاران، ۲۰۰۶) برای کاهش تاثیر فراگیر و مخرب فرسایش زمین در مدیریت منابع طبیعی پایدار مورد نیاز است. موسی و همکاران (۲۰۰۲) و ساچر و همکاران (۲۰۰۵) استدلال کرده اند که یک ارزیابی جهت توزیع خطر فرسایش الزامی است و باید قبل از اجرای هر اندازه گیری حفاظت موثر خاک انجام شود. برگر، ۱۹۹۷؛؛ دکتر دومانسکی و پیری، ۲۰۰۰؛ گوپتا، ۲۰۰۲؛ نویسندگان دیگر برای استفاده از ژئو شاخص که پروکسی کل و کارآمد فرآیندهای سطح در ارزیابی فرسایش زمین هستند (برگر، ۱۹۹۶ حمایت کند. هاموندت، ۱۹۹۵ ؛ مورتون، ۲۰۰۲؛ زاز به و رومشو، ۲۰۱۲؛ زاکوئت ، ۲۰۰۴). علاوه بر این، پیشرفت های اخیر در محاسبات علمی، سنجش از دور، GIS و فن آوری فعال ارزان و سریع طرفدار پردازش مجموعه داده های بزرگ و پیچیده هستند. این ممکن است موجب کمک به کاهش یک چالش عملی ذاتی در اجرای مدل فرسایش شود (مریت و همکاران، ۲۰۰۳)، آن ها اطلاعات فشرده را به عنوان زمان کانسیوم بیان کرده اند (وریلینگ و همکاران، ۲۰۰۶). با این حال، دسترسی به داده ها مسئله مهمی در کشورهای جنوب صحرای آفریقا که اغلب فاقد عملکرد خوب در سیستم های جمع آوری داده ها هستند ، جالب توجه است، ون رومپایند گاورز (۲۰۰۲) نشان می دهد که زمانی که داده ها غیر قابل اعتماد هستند، مدل فرسایش یک ارزیابی ساده و دقیق تر از آن هایی که پیچیده هستند ارائه می دهد. مدل های فرسایش پیچیده هستند که اغلب برای برنامه های کاربردی در مقیاس کوچک کافی است، اما برای پیاده سازی در مقیاس بزرگ مناسب نیستند، توسط لیورپول و همکاران اشاره کرد. اسکورلت (۱۹۹۶). یائیر (۲۰۰۰) و راز و یاسیف، (۲۰۰۴)، علاوه بر این ، در میان دیگران ، روش کمتر داده گیر به نظر می رسد جذاب تر به تصمیم گیرندگان (رنسچلر و گاور، ۲۰۰۲). با توجه به عقیده بایرامین و همکاران (۲۰۰۳). ایکونا (۱۹۹۱، ۱۹۹۷)؛ زاز و رومشو (۲۰۱۲)، مدل ایکونا یکی از ساده ترین و قابل انعطاف ترین روش های کیفی برای ارزیابی و نقشه خطر فرسایش خاک است. این مدل به وسیله اتحادیه اروپا (EU) و کشورهای مدیترانه استفاده می شود (به عنوان مثال، ترکیه، تونس، سوریه و مصر)، و توسط بایرامین و همکاران (۲۰۰۳) مستند شده است. در بنین، رشته کوه آتاکورا از ارزش زیست محیطی و زیستی منطقی بالایی برخوردار است (آدومو، ۲۰۰۵). آن یک نوع پوشش گیاهی منحصر به فرد (به Synsepalum passargei-Broenadia salicina جوامع چمنزار های ساحلی) Beninese endemics Thunbergia atacorensis andIpomoea beninensis (آکوئگنینو و لیسوسکی، ۲۰۰۴) . از بین رفتن حاصلخیزی ، فیزیکی و شیمیایی خاک تخریب چند توسط بسیاری از نویسندگان مشخص شده است (آدگبیدی و همکاران، ۱۹۹۹؛ مولدر، ۲۰۰۰؛ تنتند سین سین، ۲۰۰۵). اثرات مضر آن ها به طور بالقوه توسط شیب تند، خاک کم عمق، فشارهای جمعیتی قوی و چرگشت در کشورهای ساحلی مانند بورکینافاسو و نیجر افزایش یافته است (مورر، ۱۹۹۴). یک مجموعه کوچک برآورد جهانی و تغییر زمین در کوه کورا وجود دارد. تنته و سین سین (۲۰۰۵) بررسی در حوزه برخی تپه های کوه آتاکورا و پیدا کردن فرسایش را کاهش می دهد، به طور متوسط، ضخامت خاک ۸٫۶ سانتی است. در سال ۲۰۰۸ گزارش ” ارزیابی ظرفیت بهبود مدیریت محیط زیست جهانی” نشان می دهد که کوه آتاکورا و مناطق اطراف توسط وضعیت تخریب کم، متوسط و شدید مشخص شده است (انسرجم و همکاران، ۲۰۰۸). این گزارش تازه ترین ارزیابی در مقیاس بزرگ از فرسایش زمین در منطقه مورد مطالعه است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و تعیین وضعیت خطر فرسایش کوه آتاکورا و مناطق اطراف آن با استفاده از GIS و مدل ایکونا صورت گرفته است.

Description

Land degradation is one of the most serious global environmental issues of our time (Dregne, 1998; Reynolds and Stafford Smith, 2002). Land use activities are among the key drivers of land degradation worldwide. These activities shape the land surface and can induce substantial changes to natural phenomena (Steffen et al., 2007). Human activities are at the heart of several environmental challenges. Actually, Humans dominate, transform and modify ecosystems (Zika and Erb, 2009) to their own benefit, yet often at the expense of the global ecological patterns and processes. Sound soil and water conservation measures (Bou Kheir et al., 2006) are needed to mitigate the pervasive and disruptive impact of land degradation on sustainable natural resource management. Moussa et al. (2002) and Souchère et al. (2005) argue that a spatially distributed assessment of erosion risk is mandatory and must be performed before implementing any effective soil conservation measure. Other authors advocate for the use of geoindicators, which are aggregate and efficient proxies of surface processes in the assessment of land degradation (Berger, 1996; Berger, 1997; Dumanski and Pieri, 2000; Gupta, 2002; Hammond et al., 1995; Morton, 2002; Zaz and Romshoo, 2012; Zuquette et al., 2004). Moreover, recent advances in scientific computing, remote sensing, and GIS technologies enable cheap and fast processing of large and complex datasets. This may help alleviate a major practical challenge inherentin implementing erosionmodels (Merritt et al., 2003), as they are data-intensive and time consuming (Vrieling et al., 2006). However, accessing clean data is a pivotal issue in Sub-Saharan African countries that often lack of wellfunctioning data collection systems. Interestingly, Van Rompaey and Govers (2002) show that when data are scare and/or unreliable, simple erosion models provide a more accurate assessment than complex ones. Complex erosion models are often adequate for small scale applications, but loose tractability for large scale implementations, as pointed out by Kirkby et al. (1996), Schoorl et al. (2000), Yair and Raz-Yassif, (2004), among others. Moreover, less data-consuming methods seem more appealing to decision makers (Renschler and Harbor, 2002). According to Bayramin et al. (2003); ICONA (1991, 1997); Zaz and Romshoo (2012), the ICONA model is one of the easiest and flexible qualitative methods for assessing and mapping soil erosion risk. This model has been used by European Union (EU) countries and Mediterranean states (e.g., Turkey, Tunisia, Syria, and Egypt), as documented by Bayramin et al. (2003). In Benin, Atacora Mountain chain is of high ecological and biological value (Adomou, 2005). It has an exclusive vegetation type (the Synsepalum passargei-Broenadia salicina riparian community) and the two Beninese endemics Thunbergia atacorensis and Ipomoea beninensis (Akoègninou and Lisowski, 2004). Soil fertility loss, physical and chemical soil degradation are a few threats identified by many authors (Adegbidi et al., 1999; Mulder, 2000; Tente and Sinsin, 2005). Their harmful effects are potentially increased by steep slope, shallow soil, strong demographic pressures, and transborder transhumance from Sahelian countries such as Burkina Faso and Niger (Meurer, 1994). There is a narrow body of literature addressing global and detailed estimation of land alteration in Atacora Mountain. Tente and Sinsin (2005) investigate at the scope of some hills of Atacora Mountain and find that erosion reduces, on average, 8.6 cm/ ha/year of the soil thickness. The 2008 “National Self-assessment of Capacities to Enhance for the Management of Global Environment” report reveals that Atacora Mountain and its surrounding areas are characterized by slight, average and extreme degradation status (ANCR-GEM et al., 2008). This report is the most recent large scale assessment of land degradation in the study area. Nonetheless,this assessmentis rough and only relies on expert-folk opinions. This study aims at evaluating and determining the erosion risk status of Atacora Mountain and its surrounding areas using GIS and ICONA model.
اگر شما نسبت به این اثر یا عنوان محق هستید، لطفا از طریق "بخش تماس با ما" با ما تماس بگیرید و برای اطلاعات بیشتر، صفحه قوانین و مقررات را مطالعه نمایید.

دیدگاه کاربران


لطفا در این قسمت فقط نظر شخصی در مورد این عنوان را وارد نمایید و در صورتیکه مشکلی با دانلود یا استفاده از این فایل دارید در صفحه کاربری تیکت ثبت کنید.

بارگزاری